/مجدالدين ابوالمجد مجدود بن آدم سنائی غزنوی؛مصحح، شارح، دیباچه نویس : عبدالطیف بن عبدالله العباسی؛مصحح : ابوالحسن صاحب؛کاتب: شمس الدین
لکهنو
: باهتمام ابوالحسنصاحب
، ۱۸۸۷م.
(لکهنو: مطبع منشینولکشور)
۸۵۹، ۸ص.
: مجدول؛ دو ستون؛ راده
؛ قطع : ۲۵ سم.
فارسي
محشي
آغاز:دیباچه اول: بسمله این نوشکفته گلزاریست که درین هنگام همیشه بهار و بهار فیض آثار سال هزار و سی و هشتم هجری و سنه . . .
آغاز:دیباچه دوم: بسمله سپاس و ستایش مبدعی ست که بسخن پاک سخندان و سخنگوی را ابداع کرد و حمد و مدح مخترعی ست . . .
آغاز:متن: بسمله ای درون پرور برون آرای / وی خردبخش بیخرد بخشای . . .
انجام:. . . صد هزاران ثنا چو آب زلال / از رهی باد بر محمد و آل.
نوع خط:
نستعلیق
دارای صفحه عنوان با تزئن گل و بوته
در حاشیه شرحی از عبداللطیف عباسی بر حدیقه الحقیقه سنایی همراه با تصحیحاتی آمده است.
فهرست کتب منتشره ( ص ۲ در ابتدای کتاب و در انتهای کتاب ص ۳ و ۴ )، فهرست مطالب حدیقه حکیم سنایی (ص ۳ - ۸)
کتاب شامل سه دیباچه می باشد : دیباچه اول و سوم از شارح کتاب عبداللطیف عباسی می باشد و دیباچه دوم از حکیم سنایی. این کتاب شامل ده باب می باشد : باب اول در توحید و تحمید، باب دوم در نعت سیدالانبیاء، باب سوم در صفت عقل و احول و افعال، باب چهارم در فضیلت علم، باب پنجم در صفت عشق و عاشق و معشوق، باب ششم در ذکر نفس، باب هفتم در غفلت و نسیان، باب هشتم در احوال نجوم، باب نهم در مثل احباب و اعداء، باب دهم دربیان احوال و مدح بهرامشاه، میرسراجالدین.