/ کمال الدین محمد بن موسی دمیری ؛ مترجم: محمد تقی ابن خواجه محمد تبریزی ؛ كاتب: عبدالحسین بن عباس فریدنی
[بی جا]
: [بی نا]
، ۱۲۷۵ق. (تاریخ کتابت)
۱۷۸ ص.
: سرلوح دار؛ مجدول؛ راده؛ مصور
؛ قطع : ۲۷ سم.
فارسی
نام كتاب : حياه الحيوان
آغاز:بسمله حمد بیحد و ثنای بیعدد خداوندیرا سزد که مشکوة بنیان حیوانرا بچراغ جان بر افروخت و قلوب بنی نوع انسانرا طذیقه ادراک معانی و فهم لغات مبانی بیاموخت. . .
انجام:. . . اگر زهرۀ او را بآب شهدانج سائیده د ر بینی صاحب صداع سعوط کنند نفع عظیم بخشد .
انجامه: تمّت و بالخیر عمّت و الحمدلله ربّ العالمین اتّفق الفراغ فی یوم السّبت الثانی من شهر ذی قعده الحرام سنه ۱۲۷۵ و کتبه المحتاج عفو ربّه القوی عبدالحسین بن عبّاس فریدنی .
تاریخ کتابت: ۱۲۷۵ ق.
نوع خط:
تزئینات متن:
نستعلیق
تصاویر:۷۶ ۱ تصویر سیاه وسفید
ثبت ۸۴۳۱۹: یادداشت تملک از میرزا محمد ولد میرزا محمدتقی طبیب کاشانی به تاریخ رجب المرجب ۱۳۰۳ق. در صفحه بیاض انتهای کتاب.
فهرست ابواب خواص الحیوان در ابتدای کتاب امده است ( ص ۱ - ۵)
کتاب حاضر ترجمه فارسی کتاب عربی «حیوةالحیوان » از میرزا محمد ابراهیم بن الکریم ابن صدرالدین بن محمد است که مشتمل بر حکایات غریبه و نقول و روایات عجیبه خواص هر یک از حیوانات از منافع و مضار آنهاست که مترجم مطالب این کتاب را مختصر نموده و آنرا در بیست و هشت باب و در هر باب سه فصل به ترتیب حروف تهجی مرتب نموده است.