بررسی فراوانی کشت های مثبت آنتروکوک های مقاوم به وانکومایسین در بیمارستان شهید بهشتی در سال ۱۳۸۳-۸۴
[پایاننامه]
/محبوبه ابراهیم پور
[بی جا]
دانشگاه علوم پزشکی کاشان
، ۱۳۸۴
۷۳ص.
چاپی
دکترا
پزشکی
دانشگاه علوم پزشکی کاشان
سابقه و هدف: با افزایش شیوع مقاومت انتروکوک نسبت به وانکومایسین در سالهای اخیر و از طرفی عدم وجود داروی موثر و کارآمد در درمان عفونتهای ناشی از این پاتوژن در کشور و منطقه و عدم دسترسی به اطلاعات دقدق این مطالعه طراحی و انجام پذیرفت. مواد و روش ها: این پژوهش از نوع توصیفی گذشته نگر می باشد که روی کل کشت های ارسالی که از نمونه های مختلف به آزمایشگاه بیمارستان بهشتی کاشان در سال ۱۳۸۲-۸۴ ارجاع شده بود انجام شد و بامراجعه به بخش میکروب شناسی بیمارستان و مطالعه پرونده بیماران نتایج کشت و خصوصیات دموگرافیک در جدول مربوطه درج و به صورت آمار توصیفی ارائه گردید. یافته ها: از ۹۰ مورد انتروکوک که در بیمارستان بهشتی کاشان در سال ۱۳۸۲-۸۴ گزارش شده بود ۶ مورد مقاومت به وانکومایسین دیده شد و بر اساس میزان مقاومت به وانکومایسین ۶/۶ درصد و میزان حساسیت به وانکومایسین ۹۳/۴ درصد برآورد شد. نتیجه گیری: با توجه به نتایج به دست آمده افزایش مقاومت نسبت به تمام آنتی بیوتیک های موثر بر انتروکوک مشاهده می شود. از طرفی مقاومت نسبت به وانکومایسین که آخرین خط درمان تلقی می شود بوجود آمده است که برای حل این مشکل باید شیوع عفونت به صورت سریال در تمام بخش ها به ویژه بخش داخلی مشخص و حساسیت و مقاومت آنتی بیوتیکی تعیین و پروسه درمان با استفاده ار نتایج کشت و نوع آنتی بیوتیک که موثر بر VRE باشد انجام گردد. واژگان کلیدی: انتروکوک، وانکومایسین، مقاومت آنتی بیوتیکی.