تعیین فراوانی کشت های مثبت استافیلوکوکهای مقاوم به وانکومایسین در بیمارستان شهید بهشتی و نقوی کاشان در سال ۱۳۸۲-۸۳
[پایاننامه]
/مجید درخشنده
[بی جا]
دانشگاه علوم پزشکی کاشان
، ۱۳۸۴
۵۷ص.
چاپی
دکترای عمومی
پزشکی
دانشگاه علوم پزشکی کاشان
سابقه و هدف: افزایش شیوع مقاومت استافیلوکوک اورئوس نسبت به وانکومایسین و گزارش های وارد شده از سایر کشورها به صورت موردی (Case report)و از طرفی عدم وجود داوری موثر در درمان عفونت های ناشی از این پاتوژن در کشور و منطقه و عدم دسترسی به اطلاعات دقیق این مطالعه طراحی و انجام پذیر است. مواد و روش کار: این پژوهش از نوع توصیفی گذشته نگر می باشد که در سال ۱۳۸۲-۸۳ از کل کشتهای ارسالی که از نمونه های مختلف به آزمایشگاه بیمارستان بهشتی و نقوی کاشان ارجاع شده است انجام گردیده است و با مراجعه به بخش میکروب شناسی آزمایشگاه و مطالعه پرونده بیماران نتایج کشت و خصوصیات دموگرافیک در جدول مربوط درج و به صورت آمار توصیفی ارائه گردید. یافته ها: از ۱۲۰ مورد استافیلوکوک که در بیمارستان بهشتی کاشان در سال ۱۳۸۲-۸۳ گزارش شد مواردی از مقاومت به وانکومایسین پیدا نشد و حساسیت به وانکومایسین در این بیمارستان نزدیک به۱۰۰ درصد می باشد ولی در بیمارستان نقوی کاشان در سال ۱۳۸۲-۸۳ از ۳۶ مورد استافیلوکوک اورئوس گزارش شده ۱۲ مورد (۳۶ درصد) و از ۵۰ مورد استافیلوکوک کوآگولاز منفی ۲۸ مورد ( ۵۶ درصد) مقاومت نسبت به وانکومایسین گزارش شد. نتیجه گیری: با توجه به نتایج به دست آمده افزایش مقاومت نسبت به تمام آنتی بیوتیک های موثر بر روی استافیلوکوک مشاهده می شود. واکنون مقاومت نسبت به وانکومایسین که آخرین خط درمان تلقی می شود به وجود آمده است. برای حل این مشکل باید شیوع عفونت به صورت سریال در تمام بخش ها به ویژه بخش عفونی مشخص و حساسیت و مقاومت آنتی بیوتیکی تعیین و پروسه درمان یا اسبفاده از نتایج کشت و نوع آنتی بیوتیک (آنتی بیوتیک جدید) که موثر بر VRSA باشد انجام گردد. واژه های کلیدی: استافیلوکوک اورئوس، وانکومایسین.