بررسی اپیدمیولوژی عقرب گزیدگی در بیماران مراجعهکننده به بیمارستان شهیدبهشتی کاشان طی سالهای ۱۳۷۰-۸۱
[پایاننامه]
[بی جا]
دانشگاه علوم پزشکی کاشان
، ۱۳۸۲
۶۴ص.
چاپی
دکترای حرفهای
پزشکی
دانشگاه علوم پزشکی کاشان
سابقه وهدف: با توجه به شیوع نسبی عقرب گزیدگی در منطقه و با در نظرداشتن شرایط جغرافیایی این منطقه به عنوان محیط زیست برخی انواع معروف و خطرناک عقرب (بویژه خانواده بوتیده) مطالعه حاضر را جهت بررسی ویژگیهای اپیدمیولوژیک عقرب گزیدگی در بیماران مراجعهکننده به بیمارستان شهیدبهشتی کاشان طی سالهای ۱۳۷۰-۸۱ طراحی و اجرا کردیم. مواد و روشها: این مطالعه به روش توصیفی از نوع داده های موجود صورت گرفت، به این ترتیب که اطلاعات مربوط به هر نمونه، از پرونده ها استخراج و وارد پرسشنامه مربوط به هر بیمار گردید و سپس آن داده ها به صورت کدگذاری شده وارد چک لیست شدند و در نهایت پس از آنالیز آماری با استفاده از نرم افزار spss به صورت جداول و نمودارها ارائه گردید. یافته ها: از بین ۳۶۷ بیمار مورد بررسی با میانگین سنی ۱۵/۱-+۲۳/۱ و نسبت جنسی، ۲۴۶ نفر مرد (۶۷درصد) در مقابل ۱۲۱ نفر زن (۳۳درصد)، بیشترین فراوانی نسبی گزش در اطفال زیر ۹ سال (۳۶/۵درصد)، در اندام تحتانی (۶۴/۳درصد)، در مناطق روستایی (۵۸/۳درصد)، در ماههای تیر و مرداد ( به ترتیب ۲۱/۵درصد، ۲۷/۵درصد) و با عقرب سیاه (۳۴/۹درصد) در مقابل ۱۹/۶درصد گزش توسط عقرب زرد و ۱۰۰درصد علایم التهابی و سوزش وجو داشت و از ۷ مورد منجر به مرگ ۱/۹ درصد ۴ بیمار زن، ۳ مورد مربوط به گزش با عقرب سیاه، ۳ مورد به دنبال گزش توسط عقرب زرد و ۲ مورد دیگر به دنبال گزش با عقربی بود که رنگ آن مشخص نشده بود. نتیجه گیری: بر اساس یافته های پژوهش حاضر، مردان دو برابر زنان، اطفال زیر ۹ سال، اندام تحتانی و ساکنین مناطق روستایی بویژه در ماههای گرم سال در معرض خطر گزش با فراوانی نسبی بیشتری با عقرب سیاه در این منطقه جغرافیایی قرار داشته اند و مرگ و میر ناشی از گزش در انتهای دو طیف سنی، در جنس زن و به دنبال گزش با عقرب سیاه بیشتر بوده است. واژگان کلیدی: اپیدمیولوژی، عقرب گزیدگی