بررسی اپیدمیولوژیک اونیکومایکوزیس (Onychomycosis) در بیماران مراجعهکننده به آزمایشگاه قارچیشناسی گلابچی سال ۱۳۸۰-۸۲
[پایاننامه]
/محمدابراهیم کریمی
[بی جا]
دانشگاه علوم پزشکی کاشان
، ۱۳۸۲
۶۳ص.
چاپی
دکترای حرفهای
پزشکی
دانشگاه علوم پزشکی کاشان
سابقه وهدف: با توجه به شیوع بیماریهای قارچی و تناقضات مطرح در نسبت آلودگی و به منظور تعیین وضعیت اپیدمیولوژیک بیماری اونیکومایکوزیس این مطالعه طی سالهای ۱۳۸۰-۸۲ از بیماران مراجعهکننده به آزمایشگاه قارچیشناسی گلابچی کاشان صورت گرفت. مواد وروشها: تحقیق به صورت توصیفی و به روش سرشماری از ۱۳۷بیمار صورت گرفت. اطلاعات مربوط به بیماران از قبیل: سن،جنس،شغل، محل سکونت، محل ضایعه و میزان تحصیلات در فرم اطلاعاتی ثبت شد. از ناحیه آلوده: پوسته، تراشه، عمق ناخن، با ا ستفاده از اسکالپل و لانست استریل برداشت نموده و به روش پاپ اسمیر مستقیم و کشت مورد آزمایش قرارگرفت. نتیجه در فرماطلاعاتی ثبت شد. دادههای فرمهای اطلاعاتی استخراج و طبقهبندی و با استفاده از آمارتوصیفی گزارش گردید. یافتهها: از ۱۳۷نفر مشکوک: ۲۶نفرمعادل ۱۸/۹درصد مبتلا به اونیکومایکوزیس تشخیص دادهشدند کهازاین تعداد مبتلایان مذکر ۱۱نفر (۲۰/۷درصد) و تعداد مبتلایان مونث ۱۵نفر (۱۷/۸درصد) بودند که عوامل اتیولوژی به ترتیب عبارت بودند از: تعداد ۸مورد ۳۰/۷درصد درماتوفیتها که به ترتیب عبارت بودند از: ۳ مورد ترایکوفیتون ویولاسئوم، ۲ مورد ترایکوفیتون روبروم، ۲مورد ترایکوفیتون منتاگروفایتیس و ۱مورد ترایکوفیتون وروکوزوم. نتیجهگیری: نسبت آلودگی به اونیکومایکوزیس در منطقه کاشان از حد مورد انتظار بالاتر است. ازاینرو با توجه به عوارض بیماری تشخیص و درمان به موقع ضروری است. لذا تحقیق در مورد اتیولوژی بیماری توصیه میشود. واژگان کلیدی: اونیکومایکوزیس، بیماریهای قارچی، عفونت قارچی