بررسی فراوانی آندومتریوزیس در لاپاراتومی انجامشده از هیسترکتومی و کیست تخمدان در زایشگاه دکتر شببیهخوانی کاشان در سال ۱۳۸۱
[پایاننامه]
/زینب سعدی
[بی جا]
دانشگاه علوم پزشکی کاشان
، ۱۳۸۲
۷۰ص.
چاپی
دکترای حرفهای
پزشکی
دانشگاه علوم پزشکی کاشان
مقدمه وهدف: آندومتریوزیس بصورت وجود بافت آندومتر در خارج از رحم مشخص می شود. شایعترین محل آندومتریوز تخمدانها میباشد. این بیماری یک مسئله بهداشتی و شایع در زنان است و شایعترین تشخیص ژنیکولوژیک که موجب بستریشدن زنان ۱۵-۴۴ ساله در بیمارستان میگردد. هدف از انجام این تحقیق معرفی بیماری آندومتریوزیس میباشد که به عنوان بیماری و معضل مهمی بوده همچنین با توجه به این مسئله که تا به حال تحقیقی در این زمینه در شهر کاشان بهعمل نیامدهاست مطالعه ما سعی دارد که میزان فراوانی آندومتریوزیس در لاپاراتومی انجامشده از هیسترکتومی و کیست تخمدان در زایشگاه دکتر شببیهخوانی کاشان در سال ۱۳۸۱ را بررسی نموده تا بدین وسیله قدمهای کاملتری را در جهت شناسایی هر چه بیشتر معضل مطرح شده برداریم. مواد وروشها: در این مطالعه پرونده ۲۶۰بیمار با لاپاراتومی ناشی از هیسترکتومی و کیست تخمدان در زایشگاه دکتر شببیهخوانی کاشان در سال ۱۳۸۱ مورد بررسی قرار گرفته اطلاعات بیماران توسط پرسشنامهای که از قبل تهیه شده بود جمع آوری شد.اطلاعات استخراج شده بر اساس وضعیت آندومتریوزیس، وضعیت لاپاراتومی، شکایت بالینی بیماران و سن میباشد. سپس این اطلاعات وارد چک لیست شد و طبق چک لیست و متغیرها نتایج به کمک شاخصها و جداول مورد توصیف آماری قرار گرفت. یافتهها: در این مطالعه از ۲۶۰بیمار با لاپاراتومی انجام شده از هیسترکتومی و کیست تخمدان ۱۲ بیمار (۴/۶درصد) آندومتریوز داشتند. بیشترین فراوانی سنی در بیماران گروه سنی بالاتر از ۴۰سال بود که ۶ بیمار (۵۰درصد) را شامل می شد که تحت لاپاراتومی هیسترکتومی+ کیست تخمدان قرار گرفته بودند. ۲بیمار (۱۶/۷درصد) علامت AUB را به تنهایی داشتند ولی در هیچکدام از بیماران درد لگنی، دیسمنوره و دیسپارونی به عنوان شکایت بالینی تنهایی وجود نداشت. همراهی دو علامت بدین ترتیب وجود داشت که در ۳ بیمار (۳۵/۱درصد) درد لگنی و دردلگن و دیسپارونی، در ۲ بیمار (۱۶/۷درصد) دردلگن ودیسمنوره ، در ۱ بیمار (۸/۳درصد) دردلگن ودیسپارونی به عنوان علامت بالینی مورد مراجعه بود. در ۲ بیمار از ۱۲ بیمار دارای آندومتریوزیس، سه علامتی بودند که ۱ بیمار (۸/۳درصد) با علامت AUB و دردلگن ودیسمنوره بوده و ۱ بیمار (۸/۳درصد) با شکایات دردلگنی ودیسمنوره دیسپارونی بودند. با مقایسه علائم بالینی موجود در بیماران آندومتریوز در این مطالعه دیده شد که شیوع درد لگنی و AUB، ۶۶/۷درصد و مشابه همدیگر بوده است. دیسمنوره در ۴۱/۷درصد و دیسپارونی کمترین فراوانی و در ۲۵ درصد بیماران بوده است. نتیجهگیری: در این مطالعه فراوانی شیوع آندومتریوزیس گرفته شده که ۴/۶درصد بوده و با سایر مطالعات همخوانی دارد. مشخص شد که میزان آندومتریوزیس تشخیص داده شده و به دنبال لاپاراتومی در گروه سنی بالاتر از ۴۰ سال بیشتر بودهاست. بیشتر بیماران با همراهی دو یا چند علامت مراجعه نموده بودند. فراوانی علائم بیماران بهترتیب ابتدا در AUB و دردلگن سپس در دیسمنوره و کمترین فراوانی در دیسپارونی مشاهده شدهاست. در مورد نازایی هیچگونه ارتباط معنیداری در این مطالعه یافت نشد. واژههای کلیدی: آندومتریوز، لاپاراتومی، هیسترکتومی، دیسمنوره، دیسپارونی، AUB، TAH،BSO