بررسی تاثیر آموزش بر میزان کاهش قند خون ناشتای (F.B.S)بیماران دیابتی
[پایاننامه]
/علی امینی مهر
[بی جا]
دانشگاه علوم پزشکی کاشان - دانشکده پزشکی
، ۱۳۷۷
۸۹ص.
چاپی
دکترای پزشکی
دانشگاه علوم پزشکی کاشان - دانشکده پزشکی
دیابت از جمله بیماریهای مزمنی است که موفقیت در درمان آن مستلزم مشارکت فعال و مداوم فرد مبتلا در روند درمان است .بدین ترتیب آموزش صحیح در زمینه دیابت نقش مهمی در موقعیت درمان آن دارد و موجب بهبود کنترل بیماری می گردد.و از آن مهمتر شدت و میزان عوارض طولانی مدت دیابت را کاهش می دهد. اهمیت این نکات سبب گردیدکه طی پژوهشی ، تاثیر آموزش بر کاهش قند خون ناشتای بیماران دیابتی مورد بررسی قرار گیرد.مواد و روشها:در این تحقیق که از نوع نیمه تجربی است اطلاعات مورد نظر از طریق پرسشنامه جمع آوری گردید.جامعه مورد بررسی ۶۰فرد مبتلا به دیابت بود که از مدت ابتلا آنها به بیماری یک سال گذشته و سن بین ۳۰-۶۰ سال و تحصیلات ابتدایی تا دیپلم داشته و جهت خود صرفا" از انسولین استفاده می کردهاندنمونه ها بطور تصادفی از بین بیمارانی که جهت کنترل قند خون خودبه مرکز دیابت و یا بیمارستان شهید بهشتی کاشان در طی سال ۱۳۷۶مراجعه نمودهاندانتخاب شد .سپس در سه مرحله قند خون ناشتای بیماران قبل از آموزش گرفته شد و پس ار آن آموزش بیماران به مدت یک هفته بصورت حضوری توسط کارشناسان تغذیه و پرستاری انجام گرفت.در ماه پس ار جلسات آموزش مجددا" سه نمونه قند خون ناشتای بیماران گرفته شد و نمونههای قبل از و بعد از آموزش با یکدیگر مقایسه گردید.یافتهها: در این بررسی تعداد زنان مبتلا به دیابت ۴۲نفر(۷۰درصداز کل بیماران)و تعداد مردان مبتلا ۱۸نفر(۳۰درصد از کل بیماران)بود.ماکزیمم افراد مبتلا به دیابت از لحاظ گروه سنی ،در گروه سنی ۳۰-۳۵ سال داشتند. ۵۶درصداز کل بیماران دارای سابقه فامیلی مثبت بودند.۶۹/۵درصد از کل بیماران خانه دار ۶۰درصد از کل بیماران دارای مدت ابتلا بن ۱-۱۰ سال و ۷۰درصد از کل بیماران دارای تحصیلات ابتدایی بودندو ۵۳/۳۳درصد از کل بیماران از بیماری خود آگاهی نداشتند.مقایسه قند خون ناشتای قبل و بعد ار آموزش نشان داد که حدود ۵۰درصد از بیماران مورد مطالعه پس از گذراندن آموزش و آگاهی یافتن ار بیماری خود و عوارضی ناشی از آن قند خون ناشتای در حد نرمال پیدا نمودهاند.نتیجه گیری :این بررسی نشان داد که آموزش در کنترل بیماری دیابت نقش مهمی دارد که به فرد امکان آگاهی ار بیماری خود و مشارکت فعال در درمان آن را می دهد که می تواند راهی برای جلوگیری از بروز عوارض جدی و خطرناک این بیماری باشد