بررسی علائم بالینی رادیولوژی و واکنش پوستی توبرکولین در بیماران مبتلا به سل ریوی مرکز مبارزه با سل اراک از آذر ۱۳۷۵ تا آذر ۱۳۷۶
[پایاننامه]
/شمسی فراهانی
[بی جا]
دانشگاه علوم پزشکی کاشان - دانشکده پزشکی
، ۱۳۷۷
۷۰ص.
چاپی
دکترای پزشکی
دانشگاه علوم پزشکی کاشان - دانشکده پزشکی
این تحقیق که بر روی بیماران مبتلا به سل ریوی درمانگاه مبارزه با سل اراک که آذر ۷۵تاآذر ۷۶ انجام گردید.یک مطالعه توصیفی بود و از آذر ۷۵ کار شروع شد کلا" ۷۵۰مراجعه کننده در این مدت وجود داشت که پس از مطالعات پاراکلینیکی تعداد ۹۶مورد سل از میان آنها تشخیص داده شد در زمان بررسی نهایی ۸۶فقره از پروندههای آنها در این مرکز موجود بود(تعدادی از آنها برای ادامه درمان به سایر شهرها رفته بودند و تعدادی از پرونده ها هم فاقد مدارک کافی جهت بررسی بودند) مطالعه بر روی این ۸۶پرونده نشان داد که ۳۰نفر از آنها مبتلا به سل خارج ریوی هستندو ۵۶نفر هم مبتلا به سل ریوی می باشند.بنابراین مطالعه بر روی این ۵۶ مورد سل ریوی انجام گرفت و نتایج زیر بدست آمد.از نظر جنس کلا"زنان به تعداد ۳۶نفر(۶۴/۲درصد)نسبت مردان به تعداد ۲۰نفر(۳۵/۷درصد)غالب بودند.بیشترین سن ابتلا در محدوده سنی ۲۰-۳۹ سال بود به تعداد ۱۸نفر (۳۲/۱درصد)از نظر محل سکونت بیشتر بیماران به تعداد۳۸نفر(۶۷/۸درصد)شهرنشین بودند.بقیه به تعداد ۱۸نفر۳۲/۱درصد روستایی بودند.از نظر ملیت ۴نفر (۷/۱درصد)افغانی و ۵۲نفر(۹۲/۸درصد)ایرانی بودند.از نظر شغل بیشترین حرفه در بین زنان خانه داری بود به تعداد ۳۲ نفر(۸۸/۸درصد)و در بین مردان بیشترین شغل کارگری بودهاندبه تعداد ۱۰ نفر (۵۰درصد)از نظر تعداد علائم بالنی هنگام مراجعه بیشترین آنها به تعداد ۲۴نفر(۴۲/۸درصد)۳ علامتی بودند و کمترین تعداد یک علامتی ها و ۵ علامتی هابودند که هر کدام ۳نفر(۵/۳درصد)بودند.علائم بالنی به ترتیب شیوع عبارت بودند ار سرفه در ۴۷نفر(۸۳/۹درصد)،خلط چرکی در ۳۴نفر(۶۰/۷درصد)،تب در ۲۴ نفر(۴۲/۸درصد)،تنگی نفش در ۱۹نفر(۳۳/۹درصد)،خلط چرکی در ۱۴نفر(۲۵درصد)،تعریق در ۱۳نفر(۲۳/۲درصد)،درد جدار قفسه سینه در ۶نفر(۱۰/۷درصد)و بالاخره کمترین علامت بالینی ار نظر شیوع کاهش وزن بود که در ۵نفر(۸/۹درصد)وجود داشت .از نظر نتایج رادیولوژی شایعترین محل ضایعه ریوی به صورت منتشر بود که در ۲۷نفر (۴۸/۲درصد)دیده شد و بقیه محلها به ترتیب شیوع عبارتبودند از لوب فوقانی در ۱۲نفر(۲۱/۴درصد)،لوب میانی در ۱۰نفر(۱۷/۸درصد)و بالاخره لوب تحتانی در ۷نفر(۱۲/۵درصد)از نظر نوع ضایعه ریوی به ترتیب شیوع عبارت بودند از رتیکولر فوکال در ۱۶نفر(۲۸/۵درصد)،رتسیکولوندولر منتشر در ۱۳نفر(۲۳/۲درصد)کانسالیدیشن در ۱۱نفر(۱۹/۶درصد)،کاویته و کلسیفیکاسیون و لنفادنوپاتی ناف با شیوع یکسان در ۸نفر(۱۴/۲درصد)پلورال افیوژن و ارزنی با شیوع برابر در ۵نفر (۸/۹درصد)و بالاخره برونشکتازی در ۴نفر(۷/۱درصد)از نظر نتایج آزمون توبرکولین بیشترین اندازه دیدهشده mm۱۵< بود که در ۲۰نفر(۳۵/۷درصد)دیده شد. دومین اندازه mm۵-۹بود که در ۱۸نفر (۳۲/۱درصد)دیده شد .سومین گروه یعنی ۹نفر(۱۶درصد)کسانی بودند که نتیجه آزمون توبرکولین آنهاmm۱۰-۱۴ بودو بالاخره کمترین تعداد یعنی ۱نفر(۱/۷درصد)نتیجه آزمون توبرکولین کمتر mm۵ داشت