بررسی اثر گلوکانتیم بر قند خون و پروتئین اوری در بیماران مبتلا به لیشمانیوز جلدی ( سالک)
[پایاننامه]
/علی محمد سپهری
[بی جا]
دانشگاه علوم پزشکی کاشان - دانشکده پزشکی
، ۱۳۷۶
IV و ج و ۶۴ص.
چاپی
دکترای پزشکی
دانشگاه علوم پزشکی کاشان - دانشکده پزشکی
سابقه و هدف :اندازه گیری پروتئین در ادرار در تشخص سلامت کلیه و مقدار قند خون ناشتا برای بیماران از اهمیت خاصی برخودار می باشد.با توجه به انتخابی بودن گلوکانتیم برای درمان مبتلایان به لیشمانیوز جلدی این مطالعه برای تعیین تاثیر گلوکاننتیم بر مقدار قند خون و پوتئین اوری در مبتلایان به لیشمانیوز جلدی در سال ۱۳۷۶ در شهرستان آران و بیدگل انجام شد.مواد و روشها:این مطالعه به روش تجربی در در گروه ۵۰ نفری (موردو شاهد)مبتلا به لیشمانیوز جلدی که از نظر سن،جنس،تحصیلات،شغل ومحل سکونت مشابه بودند،انجام گردید. ازکلیه افراد مقدارcc۵ خون بطور ناشتاجهت انازه گیری قند خون و اولین ادرار صبحگاهی جهت اندازه گیری پروتئین اوری ،جمعآوری گردید.سپس مقدار ۵۰میلی گرم برای هر کیلو وزن بدن بطور روزانه گلوکانتیم بطور تزریق عضلانی به مدت ۲۱ روز به افراد گروه مورد تزریق گردید پس از یک هفته و در پایان درمان برای افراد گروه مورد مقدار قند خون و پروتئین اوری اندازه گیری شد ودر گروه شاهدیک هفته و ۲۱ روز پس از شروع مطالعه نمونههای خون وادرارجمع آوری گردید.مقدار قندخون به روش ارتوتولوئیدین با دستگاه ۱۰۰RA و پروتئین ادرار با استفاده از نوار ادراری بیومریکس و با روش اسید سولفوسالیسیلیک بررسی گردید و نتایج حاصل با روش آماری Paired T.T ومک نمار انجام گردید. یافتهها: در این تحقیق ۱۰۰بیماری مبتلا به لیشمانیوز جلدی در ۲ گروه مورد و شاهد بررسی گردید.در گروه مورد ۳۵نفر زن (۷۰درصد)و ۱۵نفر مرد(۳۰درصد)در گروه شاهد۲۷زن (۵۴درصد)و ۲۳نفر(۴۶درصد)در گروههای سنی ۳-۷۵ سال بود در گروه مورد قبل از شروع درمان هیچکدام از بیماران پروتئین اوری نداشتند در حین درمان ۶نفر(۱۲درصد)ودر پایاندرمان ۹نفر (۳۸درصد)از بیماران پروتئین اوری پیدا کردن که همه بیمارانی که پروتئینوری پیدا کردندد+۱بود و پروئتینوری بالاتر از +۱ در هیچکدام از بیماران در حین درمان و پایان درمان مشاهده نشد. تغییرات پروتئین اوری در بیماران که تحت درمان قرار گرفتند پس از یک هفته درمان ۲/۰۴=Z و بعد از سه هفته از شروع درمان ۴=Z ودر مقایسه با گروه شاهد در تمام موارد اختلاف معنی داری مشاهده گردید.(P<۰.۰۵) قبل از درمان میانگین قند خون در گروه مورد ۱۰۴/۱۶ میلی گرم درصدودر حین و پایان درمان بترتیب ۸۹/۸۹میلی گرم درصد ۳۸/۰۸ میلی گرم در جنس مذکر قبل ار درمان و حین درمان و پایان میانگین قند خون به ترتیب ۱۰۴/۴۷،۹۰/۱۳،۸۲/۴۷میلی گرم درصدبود .در ۸۳/۳۴ میلی گرم درصدبود.بنابراین میانگین قندخون در حین درمان و پایان درمان در هر ۲جنس بهطور یکسان دیده شد.کاهش قند خون در گروه مورد نسبت به گروه شاهد از نظر اماری اختلاف معنب داری نشان داد (P<۰.۰۰۱) حداقل میزان قند خون قبل از درمان ،یک هفته بعد از شروع درمان و پایان درمان (سه هفته پس از شروع درمان)به ترتیب ۷۲،۶۵و۶۵میلی گرم درصدبودبنابراین کاهش قند خون متعاقب مصرف گلوکانتیم در هیچکدام از بیمارن در حد هیپوگلیسمی نبودبرای تغییرات قندخون قبل از درمان و حین درمان آزمون T استفاده شده که نتیجه ۷/۵=T بدست آمده که این اختلاف از نظر آماری معنی داربود(P<۰.۰۰۱) یعنی مصرف گلوکانتیم باعث کاهش قند خون در حین درمان می شود.بین قند وخون ثبل از درمان و پایان درمان کاهش مشاهده شد که این تغییرات از نظر آماری معنی دار بود.(P<۰.۰۰۱)بعنی مصرف گلوکانتیم باعث قند خون در حین درمان می شود.قند خون در گروه شاهد در سه مرحله مطالعه و تغییر محسوسی نشان داد که نشان دهنده عدم تاثیر زخم لیشمن بر میزان قند خون می باشد.در این بررسی تغییرات قند خون در دو گروه مورد و شاهد مقایسه گردیدکه تغییرات ایجاد شده پس از مصرف گلوکانتیم در گروه مورد نسبت به گروه شاهد اختلاف معنی داری نشان داد.(P<۰.۰۰۱) نتیجه گیری :نتایج نشان داد که مصرف گلوکانتیم در مبتلایان به لیشمانیوز جلدی در مقایسه با گروه شاهد موجب کاهش قند خون و پروتئین اوری گردید .لذا در هنگام استفاده از گلوکانتیم پیشنهاد می شود که در افراد مبتلا ،قند خون و پروتئین ادرار گردد.ودر صورتیکه قندخون حداقل و یا پروتئین اوری دادنداز گلوکانتیم استفاده نگردد . همچنین در طی مطالعات دیگر مدت باقی ماندن تغییرات پروتئین اوری بررسی گردد