بررسی عادات تغذیه ای در بیماران با عفونت های مکرر زخم پای دیابتی مراجعه کننده به بیمارستان شهید بهشتی کاشان در سال ۱۴۰۳
[پایان نامه]
محمدرضا عزیزی
دانشگاه علوم پزشکی کاشان
۱۴۰۳
لوح فشرده
دکترای عمومی
پزشکی
مقدمه:زخم پای دیابتی یکی از عوارض جدی در بیماران مبتلا به دیابت است که میتواند منجر به عفونتهای مکرر، قطع عضو و کاهش کیفیت زندگی شود. تغذیه مناسب نقش مهمی در بهبود این زخمها و پیشگیری از عفونتهای ناشی از آن دارد. این مطالعه با هدف بررسی عادات تغذیهای در بیماران مبتلا به عفونتهای مکرر زخم پای دیابتی مراجعه کننده به بیمارستان شهید بهشتی کاشان در سال 1403 انجام شده است.روش اجرا: در این مطالعه مقطعی آیندهنگر که در بیمارستان شهید بهشتی کاشان انجام شد، بیماران مبتلا به زخم پای دیابتی به روش در دسترس انتخاب شدند. دادههای مربوط به مشخصات دموگرافیک، وضعیت بیماری و اطلاعات زخمهای پای دیابتی جمعآوری و زخمها بر اساس سیستم نمرهدهی واگنر طبقهبندی شدند. مصرف غذایی بیماران از طریق پرسشنامه یادآوری 24 ساعته خوراک برای دو روز (یک روز تعطیل و یک روز غیرتعطیل) توسط کارشناس تغذیه جمعآوری شد. اطلاعات پس از پالایش به نرمافزار SPSS منتقل و مورد تحلیل آماری قرار گرفت.یافته ها: در این مطالعه، 154 بیمار مبتلا به زخم پای دیابتی بررسی شدند. میانگین سنی بیماران 17/14 ± 83/53 سال و میانگین شاخص توده بدنی آنها 98/3 ± 63/27 بود. بیشترین فراوانی زخمها مربوط به گرید 3 (8/31 درصد) بود. نتایج نشان داد که گرید زخمهای پای دیابتی بهطور معناداری با پیامدهای درمانی ارتباط داشت، بهطوریکه بیماران با گرید بالاتر (گرید 4) عوارض بیشتری داشتند (016/0P=). میانگین HbA1c بیماران 98/0 ± 35/8 بود و بیماران با HbA1c بالاتر، عوارض بیشتری را تجربه کردند (001/0P=). همچنین، میانگین کالری دریافتی بیماران 43/247 ± 71/1943 بود و بیمارانی که کالری کمتری دریافت کرده بودند، عوارض بیشتری داشتند (001/0P=). در حالی که نمره رژیم غذایی تأثیر معناداری بر پیامدها نداشت.بحث و نتیجه گیری:یافتهها نشان دادند که میزان کالری دریافتی و سطح HbA1c تأثیر مستقیم بر روند بهبود زخمها و پیامدهای درمانی دارند. بیماران با کالری دریافتی کمتر و HbA1c بالاتر، عوارض بیشتری را تجربه کردند، که اهمیت رژیم غذایی مناسب و کنترل قند خون را برجسته میکند.کلمات کلیدی: زخم پای دیابتی، دیابت شیرین، رژیم غذایی