عنوان

بررسی تاثیر متوترکسات در درمان بیماران مبتلا به روماتیسم پالیندرومیک

پ۳۵۱۰

فارسی

فارسی

بررسی تاثیر متوترکسات در درمان بیماران مبتلا به روماتیسم پالیندرومیک

[پایان نامه]

فرناز نورمحمدی

علوم پزشکی کاشان

۱۴۰۲

۴۳ص.: + ۱لوح فشرده

دکترای تخصصی

بیماریهای داخلی

مقدمه: روماتیسم پالیندرومیک (PR) با حملات خود محدود شونده و کوتاه مدت آرتریت/پری آرتریت مشخص می شود. تا کنون اتفاق نظری در مورد درمان این بیماری وجود ندارد. مطالعه حاضر به منظور گزارش نتایج درمان PR با متوترکسات (MTX) انجام شد.مواد و روشها : ما پرونده¬های 59 بیمار با تشخیص PR را بررسی کردیم. معیارهای ورود به مطالعه، تشخیص PR بر اساس معیارهای وایزمن، سن 16 سال یا بالاتر، بیماری فعال و درمان با MTX به مدت حداقل 6 ماه بود. نتیجه بیماری با رسیدن به رمیشن و پیشگیری از پیشرفت بیماری به سمت آرتریت مزمن ارزیابی شد. رمیشن به صورت توقف حملات به مدت 12 هفته و رسیدن به دوز پردنیزولون 5 میلی گرم در روز و کمتر تعریف شد. شکست درمان با MTX به عنوان عدم دستیابی به رمیشن، نیاز به افزودن سایر داروهای ضد روماتیسمی تعدیل کننده بیماری و پیشرفت بیماری به سمت آرتریت مزمن تعریف شد.یافتهها : پنجاه و نه بیمار در این مطالعه وارد شدند. میانگین مدت درمان با MTX ، 43 ماه بود. حملات در 8/89 درصد از بیماران کنترل شد. در 80% بیماران، رمیشن طی 12 ماه پس از شروع درمان با MTX رخ داد. درمان در 3/20 درصد از بیماران شکست خورد. در گروهی که به درمان با MTX پاسخ نامطلوب دادند، درگیری مفاصل مچ دست و فاکتور روماتوئید (RF) مثبت به طور قابل توجهی شایع‌تر بود. در بیماران با RF و Anti CCP مثبت، میزان رمیشن کمتر و احتمال پیشرفت به سمت آرتریت روماتوئید بیشتر از بیماران آنتی بادی منفی بود. نتیجه‌گیری: مطالعه حاضر، اثربخشی MTX را در کنترل PR در بیماران سروپوزیتیو و سرونگاتیو طی یک دوره درمان 43 ماهه نشان داد.کلمات کلیدی : متوترکسات، روماتیسم پالیندرومیک، رمیشن

متوترکسات

Methotrexate

بیماری‌های روماتیسمی

Rheumatic Diseases

a02

a02

a04

a04

فروکش بیماری

روماتیسم پالیندرومیک

نورمحمدی، فرناز

؛ اصالت منش، کمال، استاد راهنما

آزد چهر، محمد جواد ، استاد مشاور

ایران

دانشگاه علوم پزشکی کاشان

20241019

پ۳۵۱۰،۱۰۹،۱۴۰۳

p

TF

92029

a

Y