عنوان
پدید آورنده
موضوع
رده
کتابخانه
محل استقرار
پ۳۵۰۳
فارسی
بررسی اثر والزارتان mg80 در مقایسه با آمیلودیپین mg ۵ بر دیاستولیک هایپرتنشن و میکروآلبومینوری در بیماران مراجعه کننده به بیمارستان شهید بهشتی کاشان در سال ۱۴۰۳
[پایان نامه]
مهدیه طاهری پور
علوم پزشکی کاشان
۱۴۰۳
۳۶ص.: + ۱ لوح فشرده
دکترای عمومی
پزشکی
شار خون نیرویی است که خون به دیواره رگ ها وارد می کند. هر بار که قلب می تپد، خون را به داخل رگ ها پمپاژ می کند. معمولاً عدد سیستولیک قبل یا بالاتر از عدد دیاستولیک است. مثلاً 80/120 یعنی سیستولیک 120 و دیاستولیک 80. فشار خون بالا ممکن است اولیه باشد که ممکن است در نتیجه علل محیطی یا ژنتیکی ایجاد شود یا ثانویه باشد که علل متعددی از جمله علل کلیوی، عروقی و غدد درون ریز دارد. فشار خون اولیه 90-95٪ موارد بزرگسالان را تشکیل می دهد. عوارض فشارخون بالا شامل آسیب عروقی مانند آنوریسم، عوارض قلبی مانند بیماری عروق کرونر،بزرگ شدن قلب و نارسایی قلبی، عوارض مغزی مانند حمله ایسکمیک گذرا و سکته مغزی، عوارض کلیوی مانند گلومرولواسکلروز و نارسایی کلیه و عوارض چشمی مانند رتینوپاتی و نوروپاتی اپتیک است. با توجه به اهمیت موضوع و نبود مطالعات مشابه در این منطقه بر آن شدیم تا اثر والزارتان 80mg با آملودیپین mg 5بر کاهش دیاستولیک هایپرتنشن و میکروآلبومینوری را مقایسه نماییم.مواد و روشها : در این مطالعه مداخله ای اثر والزارتان 80mgبا آملودیپینmg 5بر کاهش دیاستولیک هایپرتنشن و میکروآلبومینوری را در بیماران مراجعه کننده به کلینیک بیمارستان شهید بهشتی کاشان مقایسه شد. بعد از تصویب پروپوزال و گرفتن کد اخلاق ، با مراجعه به پرونده های بیماران مبتلا به فشارخون بالای دیاستولیک که یک گروه با داروی والزارتانmg 80و دیگری با داروی آمیلودیپین5mg تحت درمان قرار گرفته اند، و از داروی دیگری که بر دیاستولیک هایپرتنشن تاثیر گذارد استفاده نشده است، مقدار کاهش دیاستولیک هایپرتنشن و میکروآلبومینوری مورد مقایسه قرار گرفت. متغیرهای جمعیت شناختی نظیر سن،جنسیت، سابقه خانوادگی فشار خون بالا،طول مدت ابتلا به هایپر تنشن، یافته های آزمایشگاهی مانند آلبومین سرم،میکروآلبومینوری،سطح سرمیTG،Cholestrol،کراتینین،LDL،CRPوFBSو همچنین GFR بیمار بین دو گروه نیز مقایسه شد.یافته ها : بین دو گروه از لحاظ متغیرهای جمعیت¬شناختی اختلاف معناداری وجود ندارد (05/0p>). سه و شش ماه بعد از مداخله، میانگین فشار خون سیستولیک و GFR در گروه والزارتان به¬طور معناداری کمتر از گروه آمیلودیپین بوده است (01/0p<). همچنین سه و شش ماه بعد از مداخله، میانگین فشار خون دیاستولیک، Alburia و S-Cr در گروه آمیلودیپین به¬طور معناداری کمتر از گروه والزارتان بوده است (001/0p<).نتیجه‌گیری:این مطالعه به بررسی تأثیرات والزارتان و آمیلودیپین بر کنترل فشار خون در بیماران مبتلا به فشار خون بالا پرداخته است. نتایج نشان داد که هر دو دارو به‌طور مؤثری فشار خون سیستولیک و دیاستولیک را کاهش می‌دهند. والزارتان به‌ویژه در بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 و بیماری‌های قلبی عروقی تأثیر مثبتی دارد، در حالی که آمیلودیپین در بیماران مسن‌تر و در موارد فشار خون مقاوم نتایج بهتری را نشان می‌دهد. همچنین، ترکیب این دو دارو می‌تواند به بهبود کنترل فشار خون کمک کند و عوارض جانبی کمتری نسبت به درمان‌های دیگر داشته باشد.کلمات کلیدی :دیاستولیک هایپرتنشن- میکروآلبومینوری
افزایش فشار خون
Hypertension
a02
a02
دیاستولیک هایپرتنشن
میکروآلبومینوری
والزارتان
آمیلودیپین
طاهری پور، مهدیه
معینی طباء ، سیدمسعود، استاد راهنما
آزادچهر، محمدجواد، استاد مشاور
ایران
دانشگاه علوم پزشکی کاشان
20241016
پ۳۵۰۳،۱۰۲،۱۴۰۳
p
TF
92029
a
Y
