بررسی پیامد نهایی جراحی ارتوپدی و فراوانی عوامل مرتبط با آن در بیماران بالای 65 سال در بیمارستان شهید بهشتی کاشان در سال 1402
[پایان نامه]
علی شیرانی
دانشگاه علوم پزشکی کاشان
۱۴۰۳
۳۵ص.: + الوح فشرده
دکترای عمومی
پزشکی
مقدمه:جمعیت سالمندان به گروه سنی تبدیل شده است که با سریع ترین سرعت در جمعیت جهان در حال گسترش است. بر اساس گزارش سازمان بهداشت جهانی در سال 2022 حدود 727 میلیون نفر در جهان بالای 65 سال سن داشتند و پیش بینی میشود این رقم تا سال 2050 به 1.5 میلیارد نفر برسد، این به دلیل این واقعیت است که کیفیت زندگی در حال بهبود است. انجام درمان های جراحی ارتوپدی در بیماران مسن، به ویژه برای شکستگی استخوان ران و لگن، یک عمل رایج است. این روش ها می تواند منجر به عوارض شدید سلامتی برای بیمار مسن شود که در نهایت می تواند منجر به مرگ شود. هدف این مطالعه تجزیه و تحلیل نتیجه نهایی است و برروی جراحی های ارتوپدی که درسال ۱۴۰۲ برروی افراد بالای ۶۵ صورت گرفته انجام شده و هدف از این مطالعه کشف عوامل مرتبط به منظور برداشتن گامی در جهت بهبود پیامد این بیماران بود.مواد و روشها : در این مطالعه مقطعی، پرونده 243 بیمار مسن بالای65 سال که تحت عمل جراحی ارتوپدی قرارگرفته بودند مورد بررسی قرار گرفت. پس از دریافت کداخلاق ، با استفاده از چک لیست، اطلاعات پرونده بیماران شامل سن، جنس، شاخص توده بدنی، بیماری های همراه و ASA class فرد دراین فرم درج شد و با داده های پس از انجام جراحی شامل نوع عمل جراحی و نوع بیهوشی و طول مدت بیهوشی و طول مدت بستری، هموگلوبین قبل از عمل و پیامد نهایی استخراج شد. لازم به ذکر است نمونه ها به صورت تصادفی با استفاده از لیست اعداد تصادفی انتخاب شد وسپس مورد تجزیه و تحلیل قرارگرفت.یافته ها : بیشتر بیماران موردپژوهش، مرد بوده¬اند. همچنین میانگین سنی 76.68±8.26سال بوده است. بیش از95 درصد جراحی های انجام شده به صورت الکتیو و اغلب جراحی ها برروی اندام تحتانی انجام گرفته است.در حدود دوسوم موارد نیز از بیهوشی جنرال برای اعمال جراحی استفاده شده است. میانگین هموگلوبین قبل از عمل بیماران بصورت میانگین 11.8و BMI آنها 26 بوده است. درمورد بیماری زمینه ای، هایپرتنشن با48.1 درصد بیشترین فراوانی را بین بیماران داشته و پس از آن به ترتیب دیابت و بیماری های کاردیووسکولار در رده های دوم و سوم قرار گرفتند. دربررسی و طبقه بندی ASA، یک سوم بیماران عدد سه و سپس به ترتیب عدد دو، یک و کمترین فراوانی را بیماران با عدد چهار داشتند.درمورد پیامد نهایی بیماران نیز، 32.5 درصد بهبودی کامل داشتند. حدود 30 درصد عدم بهبودی و 23.4 درصد بهبودی همراه با عارضه داشتند.نتیجهگیری:توزیع جنسیتی بیماران با تفاوتهای قابل توجهی در مطالعات مختلف مواجه بوده، که این امر میتواند به تفاوتهای فرهنگی و جوامع آماری مرتبط باشد. اغلب جراحیها به صورت الکتیو و بر روی اندام تحتانی انجام شدهاند. در مورد بیهوشی، دوسوم بیماران از بیهوشی جنرال استفاده کردهاند، که با مطالعات دیگر تفاوت دارد. این تفاوتها ممکن است به تجربه متخصصان بیهوشی و شرایط بالینی بیماران مرتبط باشد. کلمات کلیدی :جراحی ارتوپدی-بیماران مسن