بررسی فراوانی علائم بالینی و آزمایشگاهی اپیدیدیمواورکیت در بیماران بستری در بیمارستان شهید بهشتی سال ۹۰-۹۹
[پایاننامه]
/محمدرضا سلطان پور
[بی جا]
: پزشکی
، ۱۴۰۰
۶۴ص.
چاپی - لوح فشرده
دکترای عمومی
پزشکی
علوم پزشکی کاشان
مقدمه :علیرغم اهمیت اپیدیدیموارکیت و با توجه به وجود تشخیص های افتراقی مهم بیماری مانند تورشن بیضه و اهمیت تشخیص به موقع آن، به دلیل عوارض احتمالی، توجه زیادی به این بیماری نشده است .هدف از انجام این مطالعه تعیین فراوانی علایم بالینی و آزمایشگاهی اپیدیدیمواورکیت است تا به تشخیص زود هنگام این بیماری و افتراق آن از سایر بیماری های مشابه کمک کند مواد و روشها : در این مطالعه ی سری موارد، تمامی بیماران با تشخیص اپیدیدیمورکیت که در فاصله ی سالهای ۱۳۹۹ تا ۱۳۹۰ در بیمارستان شهید بهشتی کاشان بستری شده اند ، را شامل شده و از اطلاعات ثبت شده در بخش مدیریت اطلاعات سلامت HISکمک می گیرد .ابزار گرد آوری اطلاعات شامل یک چک لیست دو بخشی بود که بخش اول، اطلاعات دموگرافیک و بخش دوم شامل علایم بالینی و آزمایشگاهی نظیر تب ، سوزش ادرار ، تکرر ادرار ، فوریت ادرار ، تهوع و استفراغ ، کشت مثبت ادرار ، پیوری در آنالیز ادراری، ESR، CRP و تست آزمایشگاهی بروسلوز بود .پس از جمع آوری اطلاعات بیماران این اطلاعات وارد نرم افزار آماری SPSS ورژن ۲۶ تجزیه و تحلیل شد .برای متغیر های کمی شاخص های مرکزی و پراکندگی و جهت متغیر های کیفی جداول توزیع فراوانی و نمودار ارایه شد .هم چنین از آزمون های آماری کای اسکویر و دقیق فیشر برای تحلیل نتایج استفاده شد .یافته ها : در این مطالعه ۷۹ بیمار از ۱۰ تا ۸۸ سال با میانگین سنی ۱۱.۲۰▒۷۱.۴۴ شرکت کردند که ۶۱ نفر) ۲۱.۷۷ (از آنها متاهل، ۱۸نفر) ۷۸.۲۲ (از آنها مجرد یا مطلقه یا بیوه بودند .۳۵ نفر) ۳۰.۴۴ (از بیماران، دارای تحصیلات دیپلم و پایینتر و ۴۴ نفر) ۶۹.۵۵ (دارای تحصیلات بالاتر از دیپلم بودند .بیماران بطور متوسط از ۵.۱۲▒۱۵ روز گذشته علایم بیماری را همراه داشتند .۵۳ نفر) ۰۸.۶۷ (از شرکت کنندگان دارای لااقل یکی از بیماری های زمینه ای فشار خون، چربی بالا، قند بالا یا بیماری های قلبی بودند .۴۵ نفر) ۹۶.۵۶ (از شرکت کنندگان بطور منظم جهت درمان بیماری زمینه ای خود دارو دریافت می کردند .۶۰ نفر) ۹۴.۷۵ (از شرکت کنندگان سابقه ی بروز بیماری بخصوصی را در خانواده ی خود ذکر می کردند .در مطالعه ی صورت گرفته دریافتیم که از بین ۷۹ بیمار مورد بررسی، ۴۲ نفر) ۲.۵۳ (از بیماران در طی بیماری دارای تب، ۲۲ نفر) ۸.۷۸ (از بیماران دارای سوزش ادرار، ۱۳ نفر) ۵.۱۶ (از بیماران دارای تکرر ادرار، ۶ نفر) ۶.۷ (از بیماران دارای فوریت ادرار، ۸ نفر) ۱.۱۰ (از بیماران دارای تهوع و استفراغ، ۱۴ نفر) ۷.۱۷ (از بیماران دارای کشت مثبت ادرار، ۴۱ نفر) ۹.۵۱ (از بیماران مورد بررسی در طی بیماری دارای پیوری، ۵۰ نفر) ۳.۶۳ (از بیماران دارای ESR مثبت، ۶۲ نفر) ۵.۷۸ (از بیماران دارای CRP مثبت، ۷ نفر) ۹.۸ (از بیماران مورد بررسی، در طی بیماری دارای تست مثبت بروسلوز بوده اند .همچنین در این بیماران، علایم و یافته های آزمایشگاهی بیماران، با سن، وضعیت تحصیلات، بیماری زمینه ای، تاهل و داروی مصرفی در آنها ارتباطی نداشته است .(P>۰.۰۵)با این حال نشان داده شد که در بین بیمارانی که دارای بیماری زمینه ای بودند، تعداد افرادی که ESR مثبت و کشت ادراری مثبت داشتند، به طور معنی داری بیشتر بود .(P<۰.۰۵)همچنین بیمارانی که سابقه ی طولانی مدت تر علایم را داشتند، به میزان قابل ملاحظه ای بیشتر از افراد با دوره ی کوتاه مدت بیماری، سابقه ی تب و فوریت ادرار را گزارش کردند .(P<۰.۰۵)بیمارانی که تست بروسلوز مثبت داشتند، به طور معنی داری تحصیلات کمتری داشتند .(P<۰.۰۵)بیمارانی که سن کمتری داشتند، به طور معنی داری بیشتر از سایرین CRP مثبت داشتند .(P<۰.۰۵) بحث و نتیجهگیری :در این مطالعه، جهت یافتن علایم شاخص بالینی و آزمایشگاهی تشخیصی، مواردی نظیر تب ، سوزش ادرار ، تکرر ادرار ، فوریت ادرار ، تهوع و استفراغ، کشت مثبت ادرار ، پیوری در آنالیز ادراری ،ESR ، CRP و تست آزمایشگاهی بروسلوز در بین مبتلایان به اپیدیدیمورکیت بررسی شد و در پایان مشاهده شد که شایعترین علایم در بین این بیماران به ترتیب CRP و ESR بالا و تب و پیوری بوده اند .علایمی مانند فوریت ادراری، تست مثبت بروسلوز و تهوع و استفراغ، به ترتیب از اهمیت بالینی و تشخیصی کمتری نسبت به سایرین برخوردار بودند .با این حال با توجه به اندمیک بودن بروسلا در منطقه و اهمیت آن، همچنینی، احتمال بالای اپیدیدیمورکیت در بین مبتلایان به بروسلوز، بهتر است مبتلایان به اپیدیدیمورکیت از لحاظ ابتلا به بیماری بروسلا، با توجه به علایم و یافته های آزمایشگاهی غربالگری شوند .کلمات کلیدی : بروسلا، اپیدیدیمورکیت، علایم بالینی، یافته های آزمایشگاهی