بررسی تأثیر محدودیت فسفر رژیم غذایی بر میزان دفع پروتئین از ادرار در بیماران مبتلا به پروتئین اوری
[پایاننامه]
/نگار مظفری راد
[بی جا]
: پزشکی
، ۱۳۹۹
۸۵ص.
همراه با پرسشنامه و چک لیست
چاپی - لوح فشرده
کارشناسی ارشد
علوم تغذیه
علوم پزشکی کاشان
مقدمه :شواهد اخیر حاکی از آن است که مهم ترین عامل در کاهش پروتئینوری ممکن است کاهش مصرف فسفر غذایی باشد و نه کاهش میزان دریافت پروتئین غذایی به تنهایی .در نتیجه، مطالعه حاضر با هدف مشخص کردن تأثیر محدودیت فسفر رژیم غذایی، مستقل از مصرف پروتئین، روی میزان دفع پروتئین در ادرار بیماران مبتلا به پروتئینوری انجام شد .روش کار ۷۰ :بیمار مبتلا به پروتئینوری در این مطالعه کارآزمایی تصادفی کنترل شده قرار گرفتند .بیماران به طور تصادفی به مدت ۸ هفته رژیم غذایی محدود شده از نظر فسفر دریافتی (۳۶نفر (یا رژیم غذایی کنترل شده (۳۵نفر (دریافت کردند .رژیم غذایی طراحی شده و به شرکت کنندگان توصیه می شد که هر دو گروه آزمایش مقدار انرژی و پروتئین مشخص شده را دریافت کنند و تنها تفاوت معنی دار بین دریافت غذایی دو گروه میزان دریافت فسفر بود .نتایج این مطالعه شامل تغییرات در نسبت پروتئین به کراتینین ادرار نقطه ای (UPCR) تغییرات در سطح سرمی و ادراری فسفر و همچنین تغییرات در تخمین میزان تصفیه گلومرولی (EGFR) می باشد .نتایج :میزان دریافت فسفر در گروه دارای محدودیت فسفر غذایی نسبت به گروه کنترل کاهش معنی داری داشت(۷۰۹ - در مقابل۳۶۹ - میلی گرم در روز ؛ .<۰.۰۰۱) P این کاهش فسفر دریافتی همراه با کاهش قابل توجهی در UPCR در گروه با محدودیت فسفر است، با این حال، این تغییر در مقایسه با گروه کنترل(۲۵۲/۰ -در مقابل۲۳۵/۰ - میلی گرم / میلی گرم ؛ <۰.۵۳۹) P به سطح معنی داری نرسید .محدود کردن مصرف فسفر غذایی باعث تغییر میزان آن در سرم و ادرار و همچنین تغییر eGFR نشد .نتیجه گیری :اگرچه رعایت رژیم غذایی محدود از فسفر توسط بیماران مبتلا به پروتئینوری منجر به کاهش قابل توجهی در دفع پروتئین ادرار شد، اما این تغییر تفاوت معنی داری با گروه شاهد نداشت .مطالعات بیشتری برای ارزیابی تأثیر فسفات بایندرها بر کاهش پروتئینوری پیشنهاد می شود .واژگان کلیدی :رژیم غذایی؛ فسفر؛ محدودیت؛ پروتئینوری .