بررسی تاثیر توام آریپیپرازول و سرترالین در درمان اختلال وسواس - اجبار در نوجوانان
[پایاننامه]
/رضا صفایی
[بی جا]
: پزشکی
، ۱۳۹۸
۳۸ص.
چاپی - لوح فشرده
دکترای تخصصی
علوم پزشکی کاشان
مقدمه : اختلال وسواس - اجباری ، چهارمین اختلال شایع روانپزشکی است که ۲-۳درصد جمعیت عمومی را مبتلا می کند .با توجه به شیوع بالای بیماری مذکور در نوجوانان و نیز تناقضات یافته های موجود در مطالعات قبلی و نیز با توجه به محدودیت مطالعات مشابه در این گروه سنی بر آن شدیم ضمن بررسی اثر آریپیپرازول در کنار سرترالین بر وسواس اجباری نوجوانان به مقایسه آن با اثر سرترالین به تنهایی بپردازیم .روش اجرا : این مطالعه کارآزمایی بالینی دو سو کور بر روی نوجوانان مراجعه کننده به کلینیک های روانپزشکی شهر کاشان در سال ۱۳۹۷ که با تشخیص روانپزشک و براساس معیارهای DSMمبتلا به اختلال وسواس-اجبار بودند به مدت ۱۲ هفته انجام شد .پس از ورود افراد، مشخصات جمعیت شناختی و اطلاعات مربوط به سایرمتغیرهای مخدوش کننده شامل سن شروع OCD ،طول دوره ابتلا به OCD ، اختلال اضطرابی همراه و اختلال افسردگی همراه جمع آوری شدند.سپس تخصیص نوع درمان به صورت تصادفی انجام گرفت .نمره مقیاسBOC -Yنسخه کودک و نوجوان برای تمامی بیماران اندازه گیری شد .پاسخ به درمان بوسیله تغییر در نمره مقیاسBOC -Yاز سطح پایه تا پایان مطالعه و مقایسه بین دو دارو در نظر گرفته شد .به منظور مقایسه دو گروه ، آزمون repeated measure انجام شد .یافته ها : در ابتدای مطالعه افراد دو گروه از نظر متغییرهای جمعیت شناختی و نمرهBrown - Yaleمشابه و همتاسازی شدند .پس از اطمینان از مشابهت دو گروه از نظر عوامل اثر گذار و نمره اولیهBOC - Y، نتایج آزمون سنجش مکرر یک راهه (repeated measure Anova) نشان داد نمره کلBOC - Yدر دو گروه در انتهای مطالعه کاهش معنی دار داشت > (۰۰۱/۰ P ، F=۱۹۳.۵۳) ولی دو گروه در این خصوص تفاوت معنی داری نداشتند (۱۷/۰ = P ، F=۱.۹۴) ولی تاثیر دو داروی آریپیپرازول و سرترالین در طی زمان بیشتر از گروه سرترالین بود > (۰۰۱/۰ P ، .F=۳۷.۹۲) در مورد نمره وسواس فکری نیز چنین یافته هایی به دست آمد ؛ کاهش معنی دار در دو گروه در طی زمان > (۰۰۱/۰ P ، F=۲۲۷.۶) عدم تفاوت نمره در دو گروه (۳۲/۰ = P ، F=۰.۹۹۴) وتاثیر زمان بر اثر بخشی در داروی آریپیپرازول و سرترالین بر نمره وسواس فکری > (۰۰۱/۰ P ، F=۴۵.۶) در مورد وسواس رفتاری در انتهای مطالعه کاهش معنی داری مشاهده شد > (۰۰۱/۰ P ، F=۳۱.۵۰) ولی یافته های متفاوت آن ، تفاوت معنی دار دو گروه بود > (۰۵/۰ P ، F=۵.۶) بدین معنا که گروه تحت مداخله در مجموع کاهش معنی داری در نمره وسواس رفتاری در مقایسه با گروه شاهد داشت تاثیر دارو در طی زمان در دو گروه متفاوت بود > (۰۱/۰ P ، .F=۴.۷۶) بحث و نتیجه گیری : بر اساس مطالعه حاضر میانگین وسواس عقلی در گروه ترکیبی سرترالین و آریپیپرازول نسبت به گروه سرترالین تفاوت معنی داری نداشت در حالی که میانگین وسواس فکری در گروه سرترالین و آریپیپرازول در مقایسه با گروه سرترالین کاهش چشمگیری داشت .کلمات کلیدی : اختلال وسواس- اجبار (OCD)آریپیپرازول سرترالین نوجوان