بررسی رابطه بین به کارگیری رویکردهای برنامه ریزی و مطالعه با پیشرفت تحصیلی کارورزان و دستیاران مرکز آموزشی درمانی شهید بهشتی کاشان در سال ۱۳۹۹
[پایاننامه]
/آیدا مهدیان
[بی جا]
: پزشکی
، ۱۳۹۹
۴۹ص.
چاپی - لوح فشرده
دکترای عمومی
پزشکی
علوم پزشکی کاشان
مقدمه و هدف :رویکردهایی که دانشجویان برای مطالعه اتخاذ میکنند، میتواند بر فرآیند یادگیری موثر باشد .لذا بررسی و ارزیابی میزان استفاه از این رویکردها ضرورت دارد .هدف از این مطالعه بررسی رابطه رویکردهای مطالعه با پیشرفت تحصیلی در دانشجویان کارورز و دستیار در دانشگاه علوم پزشکی کاشان بود .روشها :این مطالعه توصیفی-تحلیلی در مرکز آموزشی درمانی شهید بهشتی دانشگاه علوم پزشکی کاشان با مشارکت ۱۲۸ کارورز و ۱۵۲ دستیار در سال ۱۳۹۹ انجام شد .حجم نمونه توسط جدول مورگان اندازه گیری شد و سپس این دانشجویان به روش غیر احتمالی آسان وارد مطالعه شدند .ابزارهای مورد اسنفاده برای ارزیابی رویکردهای مطالعه پرسشنامه مارتون و سلجو بود .بعلاوه معدل کل دانشجویان در پایان ترم به عنوان شاخص پیشرفت تحصیلی دانشجویان لحاظ شد .تجزیه و تحلیل دادهها با نرم افزار آماری spss نسخه ۲۶ و با اسنفاده از آزمونهای همبستگی پیرسون، آزمون t مستقل و تست ANOVA انجام شد و سطح معنیداری ۰۵/۰ در نظر گرفته شد . یافته ها :در مطالعهی ما ۱۲۸ کارورز و ۱۵۲ دستیار حضور داشتند .میانگین سنی دانشجویان موردمطالعه۰۲/۴ مثبت منفی ۱۶/۲۹سال) محدوده ۲۳ تا ۴۱ سال (بود .از لحاظ رشته تحصیلی، بیشتر دستیاران شرکتکننده از رشتههای داخلی (۹/۱۵ درصد(، زنان و زایمان (۹/۱۳ درصد (و اطفال (۶/۱۰ درصد (بودهاند و از لحاظ سال دستیاری، بیشتر آنها در سالهای دوم (۸/۲۷ درصد (و سوم (۵/۲۸ درصد (قرار داشتهاند .نزدیک به ۸۳ درصد از افراد موردمطالعه غیرخوابگاهی بودهاند .عملکرد تحصیلی دانشجویان با رویکرد عمیق مطالعه ارتباط معناداری نداشت (<(۰۵/۰pاما با رویکرد راهبردی مطالعه) و مؤلفههای مطالعه سازمانیافته، مدیریت زمان، و پیشرفت و موفقیت (ارتباط مثبت معناداری داشت .(>(۰۵/۰p همچنین عملکرد تحصیلی دانشجویان با مؤلفه نداشتن هدف ارتباط منفی معناداری داشت=(۰۳۱/۰p ،r=). - ۱۲۹/۰بعلاوه رویکرد راهبردی مطالعه با سن و محل سکونت دانشجویان ارتباط معناداری داشت بهطوریکه با افزایش سن، افزایش معناداری در میزان رویکرد راهبردی به وجود میآید=(۰۴۷/۰p ، (=۱۱۹/۰r و میانگین رویکرد راهبردی در دانشجویان غیرخوابگاهی(۱۸/۱۰ مثبت منفی ۶۲/۷۲بهطور معناداری بیشتر از دانشجویان خوابگاهی(۰۳/۱۰ مثبت منفی ۱۷/۶۹)است .(=(۰۳۳/۰p همچنین رویکرد سطحی مطالعه با سال دستیاری ارتباط معناداری دارد بهطوریکه میانگین رویکرد سطحی در دستیاران سال اول(۸۲/۷ مثبت منفی ( ۸۱/۵۵بهطور معناداری بیشتر از دستیاران سال سوم(۶۰/۸مثبت منفی ۳۲/۵۰) نتیجه گیری :مطالعه ما نشان داد پیشرفت تحصیلی دانشجویان با رویکردهای اتخاذ شده برای مطالعه ارتباط دارد .بطوریکه رویکرد راهبردی مطالعه ارتباط مثبت و مستقیمی با پیشرفت تحصیلی دارد .همچنین اتخاذ رویکرد راهبردی برای مطالعه توسط دانشجویان با سن و محل سکونت دانشجویان ارتباط معناداری دارد و با افزایش سن، افزایش معناداری در میزان رویکرد راهبردی به وجود میآید .بعلاوه میانگین رویکرد راهبردی در دانشجویان غیرخوابگاهی بهطور معناداری بیشتر از دانشجویان خوابگاهی است و رویکرد اتخاذ شده برای مطالعه بین کارورزان و دستیاران اختلاف معناداری ندارد .بنابراین پیشنهاد میشود رویکردهای مطالعه در برنامه آموزشی دانشجویان گنجانده شوند .کلمات کلیدی :پیشرفت تحصیلی، رویکردهای مطالعه، کارورز، دستیار