بررسی میزان بروز خشونت محل کار نسبت به دستیاران دانشگاه علوم پزشکی کاشان وعوامل مرتبط از دیدگاه آنان در سال ۱۳۹۹
[پایاننامه]
/زهرا تاجیک باغواص
[بی جا]
: پزشکی
، ۱۳۹۹
۷۶ص.
چاپی - لوح فشرده
دکترای عمومی
پزشکی
علوم پزشکی کاشان
مقدمه :با توجه به شرایط محیط بالینی بیمارستانهای آموزشی و نوع فعالیت دستیاران رشته های پزشکی،دستیاران در بیمارستانها در خطر مواجهه با خشونت از طرف بیماران یا همراهانشان هستند .این مطالعه با هدف تعیین شیوع خشونت محل کار نسبت به دستیاران و علل عدم گزارش آن انجام شده است .مواد و روشها :این پژوهش یک مطالعه مقطعی و از نوع توصیفی بر روی دستیاران دو بیمارستان آموزشی کاشان)بهشتی وکارگرنژاد (در سال۱۳۹۹ انجام شد .نمونه گیری به صورت آسان و با استفاده از پرسشنامه بین المللی خشونت محل کارانجام شد .به علاوه شیوع گزارش خشونت وعلل عدم گزارش خشونت مشخص شد .یافته ها ۱۴۳ :پرسشنامه تجزیه وتحلیل شد.نتایج نشان میصدهد تعداد دستیاران مرد (۴/۵۱ درصد (شرکتصکننده بیشتر از زنان بوده است .اکثریت دستیاران موردمطالعه در گروه سنی ۲۵ تا ۲۹ سال (۲/۸۳ درصد (قرار داشتهصاند ۱/۵۱ .درصد دستیاران، مجرد بودهصاند .به علاوه، نزدیک به ۵۹ درصد دستیاران در سال اول دستیاری بودهصاند .هم-چنین سابقه کاری بیشتر دستیاران بین ۱ تا ۵ سال (۲/۴۶ درصد (یا ۶ تا ۱۰ سال (۴۹ درصد (بوده است .در ارتباط با شیفت کاری، ۲/۷۸ درصد دستیاران شرکتصکننده بهصصورت گردشی مشغول به کار بودهصاند.در ارتباط با دستیارانی که طی ۱۲ ماه گذشته، حداقل مورد خشونت فیزیکی واقع شدهصاند (۲۴ نفر (بیشتر آنها مرد (۲/۶۵ درصد(، کمتر از ۳۰ سال (۸/۷۰ درصد(، متأهل (۷/۶۶ درصد(، رشتهصهای روانپزشکی و ارتوپدی (۸/۲۳ درصد(، سال اول دستیاری (۴/۶۸ درصد(، سابقه کاری ۱۰ سال به پایین (۶/۹۱ درصد (و شیفت گردشی (۵/۸۷ درصد (بودهصاند .در ارتباط با دستیارانی که طی ۱۲ ماه گذشته فقط مورد خشونت کلامی واقع شدهصاند (۷۸ نفر(، نتایج نشان میصدهد که بیشتر آنها مرد (۸/۵۳ درصد(، کمتر از ۳۰ سال (۹۱ درصد(، مجرد (۸/۵۵ درصد(، رشتهصهای زنان و زایمان (۳/۱۸ درصد (و داخلی (۹/۱۶ درصد(، سال اول دستیاری (۳/۶۴ درصد(، سابقه کاری ۱۰ سال به پایین (۴/۹۷ درصد (و شیفت گردشی (۸/۶۸ درصد (بودهصاند .۴/۴۵از خشونت فیزیکی و ۹۷ از خشونت کلامی که نسبت به دستیاران رخ داده توسط بیمار یا خانواده بیمار بوده است .بیشترین میزان خشونت فیزیکی و کلامی در بالین بیماررخ داده است .سال دستیاری و شیفت کاری با وقوع خشونت علیه دستیاران ارتباط معناداری دارد (>(۰۵/۰p بهصطوریصکه دستیاران سال اول (۵/۷۹ درصد (بهصطور معناداری بیشتر از دستیاران سال سوم به بالا (۵۰ درصد (و دستیاران با شیفت کاری ثابت (۱/۸۷ درصد (بهصطور معناداری بیشتر از دستیاران با شیفت کاری گردشی (۱/۶۶ درصد (طی ۱۲ ماه گذشته مورد خشونت واقع شدهصاند .تمام دستیاران مورد خشونت فیزیکی و کلامی واقع شده، معتقد بودهصاند که اقدامی از طرف بیمارستان یا شخص خاصی در جهت پیدا کردن علل خشونت ایجاد شده صورت نگرفته است۷۰ .درصد از دستیاران مورد خشونت فیزیکی واقع شده و ۶/۵۹ درصد از دستیاران مورد خشونت کلامی واقع شده، علت عدم گزارش یا صحبت نکردن با دیگران در مورد خشونت ایجاد شده را بیصفایده بودن گزارش دانستهصاند .نتیجه گیری :میزان خشونت بر علیه دستیاران در دو بیمارستان آموزشی) شهید بهشتی وکارگرنژاد (کاشان بالا می باشد و باتوجه به بررسی علل خشونت از دیدگاه دستیاران، که بیشترین عوامل را در طبقه سازمان دسته بندی نمودند، باید فرآیندهای جاری در بیمارستانها مورد بازبینی قرارگرفته و بهبود یابد، تا به دلیل عدم پیگیری و گزارش موارد و تطابق دستیاران با خشونت، در طول زمان دچار مشکلات جسمی، روحی روانی و شغلی نشوندکه نتیجه آن در طولانی مدت تاثیر بر کیفیت مراقبت از بیماران،کاهش بهره وری بیمارستانها و درنهایت افت سلامت جامعه خواهد شد .کلمات کلیدی :خشونت محل کار، دستیار .