بررسی ارتباط سطوح سرمی IL-۱۷ و TGF-B با بیماری بروسلوز اطفال
[پایاننامه]
/نفیسه بیرنگ
[بی جا]
: پزشکی
، ۱۳۹۶
۴۹ص.
چاپی - لوح فشرده
پزشکی عمومی M.D
پزشکی
علوم پزشکی کاشان
مقدمه :بروسلوز یک بیماری مشترک بین انسان و دام و مشکل بهداشت عمومی در سراسر جهان می باشد. یک مارکر خوب برای تشخیص بیماری های عفونی از غیر عفونی، سنجش تغییرات سطح سرمی اینترلوکین ۱۷ و فاکتور رشد تغییر دهنده بتا در بیماران است .بنابراین هدف از این مطالعه بررسی رابطه سطوح سرمی این سایتوکین ها با بیماری بروسلوز اطفال می باشد .مواد و روش :مطالعه مورد - شاهدی حاضر بر روی ۴۰ کودک مبتلا به بروسلوز و ۴۰ کودک سالم که از نظر سن و جنس همسان بودند، انجام شد .سطوح سرمی سایتوکین های التهابی به روش الایزا اندازه گیری شد و آزمون آماری تی تست برای مقایسه میانگین آنها در گروه بروسلوز و سالم استفاده شد .یافته ها :سطح سرمی فاکتور رشد تغییر دهنده بتا در گروه مورد در مقایسه با گروه شاهد به طور قابل در حالی که سطح .(P <۰/ ۱۲۵ پیکوگرم در میلی لیتر، ۰۰۱ / ۹۰ در مقابل / ۶۳ ملاحظه پایین تر بود ( ۲۱ .(P<۰/ ۲۵ پیکو گرم در میلی لیتر، ۰۰۱ / ۸۳ در مقابل / ۹۵ سرمی اینترلوکین ۱۷ به طور معنادار بالاتر بود ( ۷۴ نتیجه گیری :یافته های مطالعه نشان داد که سطح سرمی اینترلوکین ۱۷ در کودکان مبتلا به بروسلوز در مقایسه با کودکان سالم افزایش معنی داری پیدا کرده در حالی که سطح سرمی فاکتور رشد تغییر دهنده بتا کاهش معنی داری داشته است .لذا توصیه می شود که از غلظت سرمی این سایتوکین ها، به عنوان مارکر تشخیصی در بروسلوز اطفال استفاده شود .کلمات کلیدی :بروسلا، فاکتور رشد تغییر دهنده بتا ، اینترلوکین ۱۷