آزمون زیستی دافنیامگنا برای تعیین کاهش سمیت دیازینون بوسیله فرآیند الکتروشیمیایی
[پایاننامه]
/فاطمه قراگزلو
[بی جا]
: بهداشت
، ۱۳۹۵
۱۱۹ص.
چاپی - لوح فشرده
کارشناسی ارشد
بهداشت محیط
علوم پزشکی کاشان
زمینه و هدف :دیازینون یکی از پرمصرفترین سموم فسفره بوده که مقاومت زیادی در مقابل تجزیه شیمیایی از خود نشان میدهد .فاضلاب حاوی دیازینون میتواند منبع آلودگی در محیط آبزی باشد .لذا هدف از این تحقیق بررسی و مقایسه کارایی فرآیند الکتروشیمیایی در کاهش دیازینون از محیط های آبی و آزمون زیستی با دافنیا مگنیا می باشد .مواد و روش :در این تحقیق، آب آلوده با غلظت های مختلف از ۵/۰ تا ۶ میلی گرم بر لیتر با استفاده از دستگاه الکتروشیمیایی با الکترود فولادی زنگ نزن تحت شدتجریان ثابت ۴/۵ آمپر و زمان تماس ۱۵ دقیقه قرار گرفت و برای انجام آزمایشهای زیستی از دافنیا مگنیا بهعنوان شاخص سمیت استفاده شد .یافتهها :مشخص شد که۵۰LC ۲۴ ،۴۸ ،۷۲ ،۹۶ ،۱۲۰ ،۱۴۴ ، ۱۶۸ ساعته حاصل از فرآیند الکتروشیمیایی بر روی دافنیا مگنیا به ترتیب برابر با۱۷/۵ ،۶۲/۴ ،۴۸/۳ ،۴۹/۲ ،۳۷/۲ ،۰۸/۲ ، ۷۵/۱ میلی گرم در لیتر است .مشخص است با اعمال فرایند الکتروشیمیایی به محلول مورد آزمایش میزان LC افزایش یافت که این نشاندهنده ی این است که سمیت در طی اعمال فرآیند مذکور کاهش پیدا کرده است .نتیجهگیری :نتایج این مطالعه نشان داد که فرآیند الکتروشیمیایی دارای پتانسیل حذف دیازینون می باشد و براساس آزمون زیستی از قابلیت کاهش سمیت دیازینون برخوردار است؛ بنابراین فرضیه کاهش سمیت دیازینون بعد از انجام فرآیند موردنظر مورد قبول است .کلمات کلیدی :دیازینون، زیست آزمونی، فرآیند الکتروشیمیایی، دافنیامگنیا