مقایسه تعداد زیرگروههای سلول های T تنظیمی بر اساس بیان مارکرهای Foxp۳ و Helios و نوروفیلین -۱ در بیماران دیابت تیپ ۱ و گروه کنترل
[پایاننامه]
/بهناز ایراندوست اصل
[بی جا]
: پزشکی
، ۱۳۹۴
۶۳ ص.
چاپی - لوح فشرده
دکترای تخصصی
آسیب شناسی
علوم پزشکی کاشان
زمینه و هدف لنفوسیت های T تنظیمی، نقش بسیارمهم و حیاتی در هموستاز ایمنی داشته و نقص عملکرد این سلولها در بروز بسیاری از بیماری های اتوایمیون نقش دارد .در سال های اخیر بر بیان دو مارکر داخل و سطح سلولی جدید به نام های Helios وNeurophilin - ۱در این سلول ها تاکید شده که اولی تا حدود زیادی افتراق دهنده مهمترین زیرگروه عملکردی این سلول ها (nTreg) و دومی نوعی مارکر فعالیت در این سلول ها به شمار و در مدل های موشی نوعی مارکر افتراق دهنده nTreg از دومین زیرگروه مهم این سلول ها به نام iTreg به شمار می رود .در این مطالعه بیان مارکرهای فوق جدید در لنفوسیتهای T تنظیمی خون محیطی بیماران دیابتی تیپ ۱ و افراد سالم به روش فلوسیتومتری مورد مقایسه قرار گرفت و همچنین در گروه بیماران ارتباط بین تعداد لنفوسیتهای تنظیمی بیان کننده دو مارکر فوق با عوارض کنترل نامناسب متابولیک بیماری، نفروپاتی و واسکولوپاتی دیابتی مورد سنجش قرار گرفت .مواد و روش ها مطالعه بر روی ۶۱ بیمار دیابتی تیپ ۱ و ۶۱ نفر افراد سالم به روش فلوسیتومتری انجام گرفت .از بیماران و گروه کنترل ۳ سی سی خون جهت انجام آزمایشات قند ناشتا، کراتینین، پروفایل چربی، Hb A۱C و یک سی سی خون برای سیتومتری و نمونه ادرار ۲۴ ساعته جهت اندازه گیری آلبومین، کراتینین گرفته شد و نیز سونوگرافی داپلر شریان کاروتید از نظر ضخامت انتیما به عمل آمد .سایر اطلاعات مربوط به قد، وزن،) BMI توده بدنی(، نوع دوز درمان و مدت ابتلا به بیماری در پرسشنامه مربوطه جمع آوری شد .داده های بدست آمده توسط تست کای دو وtest- T، پیرسون و آنالیز رگرسیون لجستیک آنالیز شد .نتایج در گروه کنترل تعداد هر دو لنفوسیتهایHelios + و نیز Helios تقریبا دو برابر گروه مورد بود که این اختلاف از نظر آماری معنی دار بود .(P<۰.۰۰۱) تعداد لنفوسیتهایHelios + و Helios در گروه دیابتی و نیز در گروه کنترل تفاوت معنی داری نداشت .بین گروه کنترل و مورد از نظر تعداد سلولهای+۱-NRP+ Helios و نیز سلول های۱-NRP+ Helios- اختلاف معنی داری وجود داشت و سلول های بیان کننده نوروفیلین ارتباط معکوسی با عوارض دیابت نشان دادند .بحث و نتیجه گیری بر اساس بیان مارکرهای Helios وNRP - ۱تعداد و عملکرد هر دو دسته لنفوسیتهای T تنظیمی در بیماران دیابتی کاهش یافته و استفاده از روش های سل تراپی با سلول های T تنظیمی بیان کننده مارکرهای فوق نوید روش های درمانی جدید را می دهد .کلمات کلیدی دیابت تیپ۱ ، لنفوسیتهای T تنظیمی، نوروفیلین۱ ، Helios