بررسی تاثر بوپروپیون در درمان وابستگی به مت آمفتامین
[پایاننامه]
/الاء خلیفه شوشتری
[بی جا]
: پزشکی
، ۱۳۹۳
۵۱ ص.
چاپی - لوح فشرده
دکترای تخصصی
روانپزشکی
علوم پزشکی کاشان
زمینه و هدف : مت آمفتامینها جزء مواد محرک صناعی هستند که سوء مصرف آن در حال گسترش است .برای درمان وابستگی به این ماده تاکنون درمان دارویی خاصی تائید نشده است .در این مطالعه اثر بخشی بوپروپیون در درمان بیماران مبتلا به وابستگی مت آمفتامین مورد بررسی قرار گرفته است . مواد و روش ها : در این کارآزمایی بالینی کنترل شده دو سو کور تعداد ۵۰ بیمار وابسته به مت آمفتامین در دو گروه تحت درمان با بوپروپیون و پلاسبو مورد بررسی قرار گرفتند .ارزیابی ولع مصرف آمفتامین باvisual analogue scale ، شدت وابستگی به مت آمفتامین با Addiction Severity Index و شدت افسردگی با پرسشنامه بک انجام پذیرفت .گروه اول ۳۰۰ میلی گرم بوپروپیون در دوز منقسم و گروه دوم دارونما دوبار در روز دریافت نمودند .بیماران طی ۱۲ هفته از نظر مصرف مواد با استفاده از آزمایش ادرار مورد بررسی قرار گرفتند .هم چنین در هفته های۴ ، ۸ و ۱۲ درمان ولع مصرف، شدت وابستگی و شدت افسردگی بررسی شد . یافته ها : میانگین نمرهی شاخص شدت وابستگی بیماران در گروه مداخله نسبت به گروه کنترل به شکل معنیداری کاهش یافت .میانگین نمرات ولع مصرف قبل و بعد درمان در گروه بوپروپیون به ترتیب۹۳/۸ مثبت منفی ۴/۷۷و۱۲/۱۰ مثبت منفی ۲۴/۵۴و در گروه پلاسبو۴۶/۹ مثبت منفی ۶۴/۷۶و۷۳/۱۰ مثبت منفی ۵۶/۶۷بود که در گروه بوپروپیون به شکل معنیداری کاهش داشت .(p<۰.۰۰۱) میزان موفقیت درمان وابستگی به آمفتامینها در گروه بوپروپیون ۵۲ و در گروه پلاسبو ۱۶ بود .(p=۰.۰۰۷) نتیجه گیری : در این مطالعه مشخص شد که بوپروپیون به شکل معنی داری موجب بهبود وابستگی بیماران مبتلا به وابستگی به مت آمفتامین میشود و میزان موفقیت درمان را افزایش میدهد . کلمات کلیدی بوپروپیون، مت آمفتامین، وابستگی