بررسی نگرش کارکنان دانشگاه علوم پزشکی کاشان نسبت به نحوه ارزشیابی عملکرد سالانه آنان در سال ۱۳۸۸
[پایاننامه]
/عباس انصاری تبار
[بی جا]
نراق
، ۱۳۸۸
۱۷۸ص.
چاپی
کارشناسی ارشد
مدیریت دولتی
نراق
اجرای برنامه ارزشیابی کارکنان،دارای مبانی ارزشی و قانونی بسیاری است که هریک به نوعی به ضرورت ارزشیابی تاکید می کند ارزشیابی یکی از ایزارهای اساسی مدیریت منابع انسانی است و نتایج آن خوب یا بد باز خوردی را درباره موفقیت کار انتخاب و استخدام،جایگزین و آموزش و دیگر فعالیت های پرسنلی بدست می دهد و نهایتا سازمانها نیز از نتایج ارزشیابی عملکرد بهره مند می شوند زیرا بازخورد کارکنان و سرپرستان یا مدیریت منابع انسانی را قادر می سازد تا علیات اصلاحی را بکار گیرند بدیهی است که اگر چنین فرآیندی در اختیار مدیریت سازمان نباشد اداره صحیح و درست سازمان با مشکل اساسی مواجه خواهد شد معمولا در قوانین و مقررات اداری و استخدامی هر کشوری اجرای ارزشیابی عملکرد پیش بینی شده و در قوانین مدنی یا اساسی برابری حقوق افراد تضمین گردیده است بدین ترتیب سازمانها با اجرای ارزشیابی از سویی به تعهدات قانونی خود در زمینه ارزشیابی عمل می کنند و از سوی دیگر حقوق افراد مبنی برآگاهی کامل از کارکرد و پیشرفت بر اساس شایستگی تامین می گردد اکنون در کشورهای جهان خواه پیشرفته و در حال رشد برداشت های مختلفی نسبت به ارزشیابی دارند برخی آن را یک عامل امید بخش برای بهسازی سازمان،فرد و مدیریت منابع انشانی می دانند در برخی کشورها آن را ابزاری ناتوان به حساب می آورند ارزشیابی عملکرد در سازمانها می تواند به منزله برقراری روابط سالم در محیط کار و نیز زمینه های رشد فکری و بهیود عملکرد کارکنان را به همراه داشته باشد اما این هدف هنگامی دست یافتنی است که ابزارهای سنجش همه جانبه و دقیق باشند و بتوانند نقاط قوت و ضعف عملکرد کارکنان را به خوبی نمایان سازند و کارکنان را از نتایج ارزشیابی آگاهی داده و نقاط مثبت و منفی را به آنها تفهیم کنند تمامی تلاش در این تحقیق صرف این موضوع شده که با یک نگرش مثبت و با استفاده از روش توصیفی تجزیه و تحلیلی از میزان نگرش کارکنان دانشگاه علوم پزشکی و بهداشتی درمانی کاشان در مورد نحوه عملکرد ارائه شده و راحلهای موثر پیشنهاد گردد