عنوان

بررسی میزان فرسودگی شغلی در دستیاران پزشکی درسال تحصیلی ۸۹-۹۰

IR

۱۳۴۹پ

فارسی

IR

بررسی میزان فرسودگی شغلی در دستیاران پزشکی درسال تحصیلی ۸۹-۹۰

[پایان‌نامه]

/زهره عباس زاده

[بی جا]

کاشان

، ۱۳۹۰

۶۸ص.

چاپی

دکترای حرفه ای

پزشکی

کاشان

مقدمه و هدف: فرسودگی در پاسخ به استرس های طولانی شغلی بوجود میاید که شامل خستگی هیجانی، مسخ شخصیت و کاهش عملکرد می باشد این سندرم در افرادی ک شغل آنها در ارتباط مستقیم با مردم است رخ میدهد فرسودگی شغلی خطرناک ترین عامل تهدید کننده سلامت شغلی و احساس عدم موفقیت شخصی (برداشت منفی از تلاش های شغلی و احساس عدم پیشرفت در شغل) میباشد. حرفه پزشکی به عنوان یکی از تنش زا ترین مشاغل با توجه به روابط پر استرس بیمار - پزشک به حساب می آید و می تواند باعث ایجاد فرسودگی شغلی و به دنبال آن بروز انواع بیماری های جسمی، روانی و نگرش منفی نسبت به فعالیتهای حرفه‌ای و عدم ارتباز مطلوب با گیرنده خدمت شود دوره دستیاری پزشکی دوره مهمی است که گروهی از پزشکان آنرا در زندگی حرفه ای خود تجربه می کنند و در همه جای دنیا سطح بالایی از صرف انرژی جسمی و روانی را طلب می کند دستیاران مجبور به تطابق خود را مسئولیت افزایش یافته ،بار کای زیاد، محرومیت از خواب، خستگی بدنی و حقوق کم هستند با توجه به اجتناب ناپذیر بودن برخی از عوامل استرس زا در حرفه پزشکی و لزوم پیشگیری و کنترل آن و اطلاعات نا کافی از وضعیت فرسودگی شغلی در دستیاران پزشکی ، هدف این مطالعه بررسی میزان فرسودگی شغلی در دستیاران پزشکی دانشگاه علوم پزشکی کاشان و اصفهان می باشد. مواد و روشها: این مطالعه به صورت مقطعی بر روی ۱۶۰ دستیار پزشکی با استفاده از پرسشنامه فرسودگی شغلی مازلاخ و اطلاعات جمعیت شناختی انجام شد.در نهایت تجزیه و تحلیل اطلاعات بدست آمده با استفاده از نرم افزار SPSS۱۶ و با استفاده از آمار توصیفی (میانگین و انحراف معیار برای متغیرهای کمی و فراوانی ودرصد برای متغیرهای کیفی) و در مورد ارتباط متغیرهای مستقل با فرسودگی شغلی بر حسب آزمون chi-square آزمون Leven آزمون تعقیبی LSD ، T-Test،ANOVA و آزمون Kolmogorove مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت(۰/۰۵>value Pمعنادار می باشد) یافته ها: ۹۶/۸درصد دستیاان درجاتی از فرسودگی را داشتند ۴۲/۵ فرسودگی خفیف ۵۳/۱درصد قرسودگی متوسط و ۱/۳درصد فرسودگی شدید را به خود اختصاص دادند دسته بندی فرسودگی شغلی (ندارد، خفیف، متوسط ،شدید) با متغیرهای مورد پژوهش (سن،جنس،تاهل، رشته تحصیلی علاقمندی به رشته تحصیلی و سابقه بیماری جسمی و روانپزشکی)ارتباط معنادار نشان نداد(۰/۰۵<(P Value میانگین نمره فرسودگی شغلی دستیاران سال اول ۱۵/۳۵ مثبت منفی ۵۶/۱۷ بطور معناداری از سایر دستیاران بیشتر بود ۰/۰۴۶= value P همجنین ارتباط معناداری بین نمره فرسودگی دستیاران سال اول با سال دوم دسده می شد (۰/۰۲۸ = (P Valueدر سه بعد فرسودگی شغلی میانگین نمره فراوانی خستگی عاطفی دستیاران سال اول ۱۵/۳۵مثبت منفی ۵۶/۱۷)بطور معناداری از دستیاران سالهای بالاتر بیشتر بود ۰/۰۳ = Value P در دستیاران غیر علاقمند ره رشته خود شدت مسخ شخصیت بطور معنادار نمره بالاتری را به خود اختصاص میداد ۰/۰۳۶ = Value P و فراوانی مسخ شخصیت دستیاران رشته داخلی و زیر مجموعه آن از دستیاران رشته جراحی و رشته های وابسته بطور معنادار بیشتر بود ۰/۰۴۸ = value P نتیجه گیری: نتایج شیوع بالای فرسودگی شغلی بین دستیاران دانشگاه علوم پزشکی کاشان و اصفهان ۹۶/۸درصد را نشان نیدهد این نتایج لزوم انجام مطالعات بیشتر برای یافتن راه حلی برای کاهش فرسودگی شغلی بین دستیاران را به عنوان بخشی از جامعه پزشکی کشور و اعلام نتایج آن به سیاست گزاران بهداشتی محققین و مدیران نشان می دهد تا ضمن جلوگیری از هدر گرفتن استعداد و توانایی دستیاران پزشکی زمینه ارتقای سلامت دستیاران پزشکی و گیرندگان خدمات این طیف و رضایت عمومی افزون تر از این خدمت گذاران کشور فراهم آید. کلید واژه ها: فرسودگی شغلی ، دستیاران پزشکی ، مسخ شخصیت، خستگی عاطفی، کفایت شخصی

فرسودگی شغلی

دانشجویان پزشکی

عباس زاده، زهره

سپهرمنش، زهرا، استاد راهنما

احمدوند، افشین، استاد راهنما

صابری، حمیدرضا، مشاور تحقیقاتی

موسوی، غلامعباس، مشاور آماری

ایران

پ۱۳۴۹،۵۵،۱۳۹۰

نمایه‌سازی قبلی

p

TF

1

a

Y