عنوان

بررسی الگوی اقدام به خودکشی در شهرستان کاشان طی سالهای ۱۳۸۲-۱۳۸۷

IR

۱۲۳۶پ

فارسی

IR

بررسی الگوی اقدام به خودکشی در شهرستان کاشان طی سالهای ۱۳۸۲-۱۳۸۷

[پایان‌نامه]

/سیما کیانی پور

[بی جا]

کاشان

، ۱۳۸۸

۷۵ص.

چاپی

دکترای حرفه ای

پزشکی

کاشان

خودکشی رفتار یا پدیده ای است از جوانب متعدد باید مورد بررسی قرار گیردبدون تردید خودکشی در هرجا، هر خانواده وهر جامعه ای که اتفاق بیفتد عوارض ناملوب خانوادگی،اجتماعی و...برجای می گذاردبه نوعی که این خودکشی می تواند عاملی برای شروع و یا بروز یک نوع بیماری روانی و یا جسمی گرددو حتی باعث متلاشی شدن خانواده و مانعی برای سیر مطلوب و طبیعی خانواده شودافراد یک جامعه نیز زمانی که از خودکشی خود و یا افرادی مطلع شوندغم زده می شوندو ممکن است دچار نوعی اضطراب و یا نگرانی در مورد وقوع خودکشی در خانواده خود گردندبه همین دلایل است که خودکشی بایستی از دیدگاههای اجتماعی،خانوادگی،تحصیلی،شغلی،حنسیت و ...مورد بررسی و توجه قرار گیردو ریشه یابی هرگونه عامل ویا عاملی که زمینه را برای خودکشی فراهم می سازد بسیار مهم است از سویی خودکشی و میزان آن با مالی سنگینی را بر دوش بهداشت و درمان جامعه و دیگر ارگانهای ذیربط گذاشته که این خود تاثیر بسزایی در اقتصاد ملی داردلذا ریشه یابی هر گونه عامل و یا عواملی که زمینه را برای خودکشی فراهم سازد بسیار مهم است. هدف از این مطالعه تعیین الگوی اقدام به خودکشی بر حسب متغیرهای مختلف نظیر سن،جنس،وضعیت تاهل ،شغل و میزان تحصیلات و...در سطح شهرستان کاشان می باشد. مواد و روشها:در این مطالعه ۲۸۶۷نفر اقدام کننده به خودکشی در شهرستان کاشان از سال ۱۳۸۲ تا ۱۳۸۷ مورد بررسی قرار گرفتند.اساس انجام کار اطلاعات موجود در فرم های تکمیل شده شامل اطلاعات فرد اقدام کننده به خودکشی و متغیرهای نظیر:سن،جنس،وضعیت تاهل،شغل،روش اقدام به خودکشی ،محل سکونت،نتیجه اقدام و...بود که فرمهای ذکر شده توسط معاونت بهداشتی شهرستان کاشان از سطح مراکز بهداشتی - درمانی جمع آوری شده و پژوهشگربا مراجعه به معاونت بهداشتی اطلاعات مربوط به پژوهش را از طریق فرم های تکمیل شده به دست آورده و مورد مقایسه قرار داده است.داده های با استفاده از آمار توصیفی به صورت فراوانی مطلق و نسبی در مورد متغیرهای کیفی و میانگین و انحراف معیار در رابطه با متغیرهای کمی با استفاده از جداول و نمودارها مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. یافته ها:از ۲۸۶۷ فرد اقدام کننده به خودکشی ۱۷۱۴نفر۵۹/۷درصد زن و ۱۱۵۳نفر ۴۰/۳درصد مرد بودند که شایع ترین گروه سنی را افراد ۲۵-۳۵ سال ۹۸۲ نفر ۳۴/۲درصد و با اختلاف بسیار کم گروه سنی ۱۵-۲۵ سال مقام دوم را شامل می شدند۹۷۸نفر ۳۴/۱درصد و نیز کمترین سن خودکشی مربوط به سنین بالای ۵۵ سال بود.در این مطالعه کمترین میزان خودکشی مربوط به افراد بی سواد ۲۱۹نفر۷/۶درصد و بیشترین گروه اقدام کننده به خودکشی مربوط به دوره راهتنمایی ۸۶۵نفر۳۰/۱درصدبوده است .شیوع خودکشی در افراد متاهل ۵۶درصد۱۶۰۷نفرنسبت به افراد مجرد ۱۲۶۰نفر۴۴درصد بیشتر بوده است. شایع ترین روش اقدام به خودکشی استفاده از داروها۷۹/۶درصد بوده و سایر موارد را سموم و مواد شیمیایی ۶/۹ درصد مواد مخدر۷/۴درصد خودزنی ۳/۷درصدو دیگر روشها۲/۳درصد تشکیل می دادند.میزام موفقیت مواد منجر به فوت حدود ۲۹نفر۱/۱درصد بوده است. در مجموع سالهای ۸۶و ۱۳۸۵ از مجموع ۱۱۱۱نفر اقدام کننده به خودکشی ۴۵نفر۴درصد سابقه قبلی اقدام به خودکشی داشتند.بیشترین میزان اقدام به خودکشی در سالهای ۸۶ و ۱۳۸۵مربوط به زنان خانه دار ۴۷۶نفر۴۲/۸درصد و سپس محصلین ۲۲۷ نفر۲۰/۴درصدبوده است.در طی سالهای ۱۳۸۵-۸۷ میزان خودکشی در افرادی که در منزل پدری ساکن بودند بیشتر از سایر موارد بود۶۶۹نفر۳۹/۱درصد.درطی سالهای ۱۳۸۵-۸۶ شایع ترین موارد خودکشی در افرادی بود که در سن ۱۶-۲۰ سالگی ازدواج کرده بودند ولی در اکثر موارد سن ازدواج اقدام کنندگان به خودکشی نا مشخص بود. نتیجه گیری:از آنجا که خودکشی عوارض نامطلوب خانوادگی،اجتماعیو... برجای می گذارد شناخت و بررسی عوامل خطر مرتبط به آن اهمیت دارد.در مطالعه ما اقدام کنندگان به خودکشی در جوانان ۲۵-۳۵ سال زنان و متاهلین شایع تر بوده و شایع ترین روش اقدام به خودکشی در آنها مصرف دارو بوده است توجه خاصی به این عوامل می تواند ما را در پیشگیری از وقوع خودکشی و کاهش عوارض نامطلوب آن یاری نماید.شیوع بالاتر در زنان متاهل میزان حمایت اجتماعی پایین تر در این گروه را نشان می دهد.

خودکشی

کیانی پور، سیما

صابری، حمیدرضا، استاد راهنما

مروجی، علیرضا، استاد راهنما و مشاور

احمدوند، افشین، مشاور تحقیقاتی

ایران

پ۱۲۳۶،۴۲،۱۳۸۸

نمایه‌سازی قبلی

p

TF

1

a

Y