بررسی اپیدمیولوژیک تیروئیدیت تحت حاد در شهرستان کاشان از سال ۱۳۷۵-۸۵
[پایاننامه]
/عطیه دادور
[بی جا]
کاشان
، ۱۳۸۶
۵۸ ص.
چاپی
دکترای حرفه ای
پزشکی
کاشان
سابقه و هدف: تیروئیدیت تحت حاد شامل التهاب غده تیروئید است که معمولا در پی عفونت دستگاه تنفس فوقانی رخ می دهد و سپس فروکش می کند . یک وضعیت ناشایع است که علتش عفونتهای ویرال غده تیروئید می باشد. جستجو برای یافتن ویروس عامل عفونت اغلب با موفقیت همراه نیست و بر نحوه کنترل و درمان بیماری نیز تاثیری ندارد . تیروئیدیت تحت حاد غالبا تشخیص داده نمی شود چون نشانه های آن شبیه نشانه های فارنژیت است. هدف درمان کاهش دادن درد و التهاب و درمان کردن هایپرتیروئیدیسم است. با توجه به علائم بیماری که به صورت مبهم بروز می کند و این موضوع تشخیص بیماری را به تاخیر می اندازد و از آنجا که اطلاعات آماری در این مورد در دست نیست انجام تحقیقی به منظور بررسی اپیدمیولوژیک تیروئیدویت تحت حاد در شهرستان کاشان ضروری می نماید. مواد وروشها: این مطالعه به روش توصیفی بر روی کلیه بیمارانی که مشکوک به تیروئیدیت تحت حاد در بیمارستان شهید بهشتی و کلینیک های خصوصی - تخصصی عفونی و غدد از سال ۱۳۷۵-۸۵ مراجعه کرده اند و به تشخیص قطعی تیروئیدویت تحت حاد رسیده اند انجام شد و اطلاعات مورد نظر شامل سن ، جنس ، علائم بالینی ، علائم آزمایشگاهی ، برداشت ید رادیو اکتیو ،داروهای مصرفی جهت درمان، طول مدت بیماری و زمان بستری از پرونده آنها استخراج و وارد پرسشنامه شده و به روش آمار توصیفی مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت. نتایج: از ۲۲ نفر بیمار به تیروئیدویت تحت حاد ۱۸ نفر زن (۸۱/۸ درصد) و ۴ نفر مرد ( ۱۸/۲ درصد) و نسبت آنها ۴/۵ به یک بود . میانگین سنی افراد ۴۰/۷ سال بود. بیشترین فراوانی طول مدت بیماری ۲-۴ هفته (۳۱/۸ درصد) و میانگین آن ۷ -+ ۸/۶ هفته گزارش شد. بیشترین فراوانی زمان بیماری بهار ( ۷۲/۸ درصد) و پس ار آن زمستان (۱۸/۲ درصد) بود. بیشترین فراوانی علائم بالینی ، ترمور (۶۳/۶ درصد) و پس از آن درد (۵۹ درصد) بود. بیشترین فراوانی ESR ۴۱-۶۰ (۲۷/۲ درصد) با انحراف معیار ۲۸/۹ -+ ۶۳/۶ بود. یک مورد عود (۴/۵ درصد) وجود داشت. بیشترین فراوانی نحوه درمان ضد التهاب (۷۷/۲ درصد) بود، ۱۶ نفر ( ۷۲/۸ درصد) درمان دو دارویی داشتند که ۱۱ نفر ( ۶۸/۷ درصد) از آنها استروئید نیز مصرف کرده اند. بیشترین فراوانی CRP در جنس و سن ۱ + (۴۵/۴ درصد) بود. نتیجه گیری: بر اساس نتایج این پژوهش در مقایسه بین مصرف داروها با جنسیت ارتباط معناداری یافت نشد . در بین بیمارانی که طول مدت بیماری بیش از ۱۰ هفته داشتند ۱۰۰ درصد آنها نحوه درمانشان با استروئید بوده است و به همان نسبت با کاهش طول مدت بیماری فراوانی استفاده از این دارو کاهش یافته است و بطور کلی تیروئیدویت نحت حاد معمولا خود محدود شونده بوده و علائم ذکر شده در مرد آن در بیماران مختلف بطور متفاوت بروز می کند و به علت شباهت آن با فارنژیت در بسیاری موارد قبل ار تشخیص و درمان خاص بر طرف می شود