مقایسه تاثیر میزوپروستول واژینال و خوراکی در ختم حاملگی های سه ماهه دوم بارداری (۱۴-۲۸) هفته در خانم های مراجعه کننده به زایشگاه دکتر شبیه خوانی کاشان در سال ۱۳۸۵
[پایاننامه]
/شبنم عقدایی
[بی جا]
کاشان
، ۱۳۸۵
۸۵ ص.
چاپی
دکترای تخصصی
زنان
کاشان
سابقه و هدف: با توجه به نیار به انجام ختم حاملگی در سه ماهه دوم بعللی چون سقط فراموش شده مرگ جنین آنومالی جنین و پاگی زودرس کیسه آب و عوارض ناشی از جراحی جهت انجام ختم حاملگی هدف از این مطالعه مقایسه اثیر میزوپروستول واژینال و خوراکی در ختم حاملگی های سه ماهه دوم بارداری (۱۴-۲۸ هفته) می باشد. مواد و روشها: این مطالعه ازنوع کارآزمایی بالینی می باشد. زنان باردار سه ماهه دوم بارداری (۱۴-۲۸ هفته) که کاندید ختم حاملگی بعللی چون سقط فراموش شده مرگ جنین ، آنومالی جنین و پارگی زودرس کیسه آب هستند و بوسیله دو سونوگرافی علل نامبرده تائید شده است ، پس از اخذ رضایتنامه وارد مطالعه شدند. بیماران بطور تصادفی به دو گروه ۳۰ نفره میزوپروستول خوراکی و واژینال تقسیم شدند. در ابتدا دوز ۴۰۰ میکروگرم میزوپروستول بطور واژینال یا خوراکی جهت بیمار استفاده شد. و در صورت نیاز به تکرار ماکزیمم تا ۳ دوز حداکثر ۱۲۰۰ میکروگرم که به فواصل هر ۶ ساعت تکرار شد . تمامی خانمهای وارد مطالعه شده حداکثر ۴۸ ساعت پس از آخرین دوز مصرفی زمان جهت ختم حاملگی داده شد و در صورت عدم دفع از روش اکسی توسین غلیظ شده و نهایتا از روش جراحی جهت ختم حاملگی استفاده شد. تمامی بیماران ۲ هفته بعد جهت سونوگرافی مجدد مراجعه کردند که در صورت بقایای حاملگی کورتاژ انجام شود. اطلاعات مربوط به بیماران از قبیل ، سن و گراوتیدیتی و سن حاملگی و سوابق بیماری و سابقه سزارین در فرم اطلاعاتی بیمار ثبت گردید.داده های فرم اطلاعاتی با استفاده از تستهای آماری آزمون Kolmogrov آزمون Levene آزمون T-test ، آزمون Chi-square و آزمون Fisher-exact test مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: ۲۸ نفر از ۳۰ نفر ۹۳/۳ درصد گروه میزوپروستول واژینال و ۱۶ نفر از ۳۰ نفر ۵۳/۳ درصد گروه میزوپروستول خوراکی دفع محصولات حاملگی داشتند که در گروه واژینال ۲۵ نفر ۸۳/۳ درصد در ابتد دفع کامل و ۳ نفر ( ۱۰ درصد) نیز کورتاژ شدند و در گروه خوراکی نیز ۱۳ نفر دفع کامل (۴۳/۳ درصد) و ۳ نفر بعلت دفع ناقص کورتاژ شدند. متوسط فاصله زمانی تا دفع محصولات حاملگی در گروه واژینال ۴/۲ + - ۹/۷ ساعت و در گروه خوراکی ۷/۳ + - ۱۲/۷ بود که از لحاظ آماری تفاوت معنی داری مشاهده نشد (۰/۰۸۳=(P عوارض جانبی شایع در گروه درمان واژینال و در گروه خوراکی لرز و تب بود. عارضه ماژوری مثل پرفوراسیون رحم و خونریزی شدید مشاهد نشد. نتیجه گیری : میزوپروستول واژینال در مقایسه با خوراکی یک روش موثر در ختم حاملگیهای سه ماهه دوم بارداری (۱۴-۲۸ هفته) می باشد که در تحقیق ما ۹۳/۳ درصد منجر به ختم حاملگی شده است. عوارض جانبی آن برای بیمار قابل تحمل می باشد