عنوان

تعیین فراوانی رفتارهای پر خطر در اعمال درمانی پرسنل بیمارستان شهید بهشتی کاشان در سال ۱۳۸۵

IR

۱۰۷۹پ

فارسی

IR

تعیین فراوانی رفتارهای پر خطر در اعمال درمانی پرسنل بیمارستان شهید بهشتی کاشان در سال ۱۳۸۵

[پایان‌نامه]

/فهیمه ساجدی

[بی جا]

کاشان

، ۱۳۸۶

۷۴ ص.

چاپی

دکترای حرفه ای

پزشکی

کاشان

مقدمه: رفتارهای پر خطر رفتارهایی است که سلامتی بیمار و پرسنل درمانی را معرض خطر قرار می دهد . در سیستمهای درمانی و بهداشتی بخصوص در بیمارستانها مسائل و مشکلاتی ناشی از سهل انگاری و عملکرد نامناسب کارکنان همواره وجود داشته است که البته اکثر آنها قابل پیشگیری است. رفتارهای پر خطر بیشتر در زمینه جراحی ، بیهوشی ، مراقبتهای بهداشتی و تکنیکها بوده است که از نگرانیهای جهانی محسوب می شود ونتایج این رفتارها از یک ضرر کوچک تا نهایت رسیدن به مرگ افراد و بیماران متفاوت می باشد. برای کنترل خطاها در اعمال درمانی ممی توان با مدیریت ، به کاهش یا حذف این خطاها و رفتارها پرداخت و برنامه های آموزشی منظم می تواند سبب افزایش سطح اطلاعات پرسنل گردد و با توجه به اینکه بیمارستان شهید بهشتی کاشان بزرگترین بیمارستان آموزشی دانشگاه علوم پزشکی کاشان می باشد و دارای متجاوز از ۴۰۰ تخت و بالای ۵۰۰ پرسنل می باشد ما بر آن شدیم که درصدد شیوع خطاها در این بیمارستان مورد بررسی قرار داده تا با روشن شدن وضعیت از آن در برنامه ریزی و کنترل استفاده گردد. مواد و روشها: این مطالعه بر روی پرسنل بیمارستان شهید بهشتی کاشان در سه بخش تزریقات ، پانسمان و خونگیری با حجم نمونه ۳۶۰ مورد ( از هر تکنیک ۱۲۰ مورد) انجام گردید . در این بررسی که جمع آوری اطلاعات از طریق چک لیست صورت گرفته ، کارورز به روش مشاهده مستقیم بدون اطلاع پرسنل و بیمار داده ها را بطور دستی استخراج نموده و نتایج و جداول با استفاده از نرم افزار آماری SPSS تهیه گردید. نتایج: در اطلاعات بدست آمده از این مطالعه دیده شد که فراوانی نسبی رفتارهای پر خطر در جنس مرد ۳۶ درصد و برای زنان ۴۷/۸ در صد بوده است. بیشترین رفتار پر خطر صورت گرفته مربوط به عدم شستن دستها قبل از شروع کار بوده است که بصورت ۱۰۰ درصد انجام نشده است. در پانسمان بیشترین رفتار پر خطر صورت گرفته مربوط به عدم بررسی زخم بوده است و بیشترین رفتار پر خطر در تزریقات مربوط به لمس محل ضد عفونی شده بوده است و درعمل خونگیربیشترین رفتار پر خطر صورت گرفته مربوط به عدم پوشیدن دستکش استریل بوده است. بحث و نتیجه گیری :این مطالعه نشان داد که بیشترین رفتار پرخطر صورت گرفته در اعمال درمانی مربوط به عدم شستن دست چه در شروع چه در پایان کاربوده است. با توجه به این مسائل می توان با نظارت و مدیریت دقیق بر افدامات درمالنی و برنامه ریزی باعث کاهش این رفتارهای پرخطر گردید.

ساجدی، فهیمه

الماسی، حسن، استاد راهنما

صابری، حمید رضا، استاد راهنما

موسوی، غلامعباس، مشاور آماری

ایران

پ۱۰۷۹،۱۳۸۶،۲

نمایه‌سازی قبلی

p

TF

1

a

Y