بررسی فراوانی عوامل باکتریایی جدا شده از نمونه های تنفسی بیماران بستری مبتلا به پنومونی ارجاع شده به آزمایشگاه بیمارستان شهید بهشتی کاشان و تعیین الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی آنها در سال ۱۳۸۴-۸۵
[پایاننامه]
/فروز فرزاد نژاد
[بی جا]
کاشان
، ۱۳۸۵
۷۳ ص.
چاپی
دکترای حرفه ای
پزشکی
کاشان
سابقه و هدف: با توجه به میزان بالای بروز پنومونی های بیمارستانی در بیماران بستری در بیمارستانها و بروز موارد متعددی از پنومونی های بیمارستانی که به آنتی بیوتیک های معمول در درمان پاسخ نمی دهند تصمیم گرفته شد عوامل باکتریایی ایجاد کننده پنومونی و میزان بروز مقاومت آنتی بیوتیکی آنها در بیماران مبتلا به پنومونی بستری در بیمارستان شهید بهشتی کاشان در سال ۱۳۸۴-۸۵ را بررسی کنیم تا بتوانیم حتی الامکان از عوارض و مرگ ومیر ناشی از این نوع پنومونی جلوگیری کنیم. مواد و روشها: این بررسی یک پژوهش از نوع توصیفی می باشد که بر روی ۳۳۰ بیمار مبتلا به پنومونی باکتریای بستری در بیمارستان شهید بهشتی کاشان در سال ۱۳۸۴-۸۵ انجام شد و نتایج با بررسی پرونده بیماران و جمع آوری اطلاعات بدست آمد و درصد مقاومت و حساسیت نسبت به آنتی بیوتیکهای مختلف ، محاسبه و جداول و نمودارهای آماری بر اساس متغیرهای مورد نظر ترسیم شد. یافته ها: از ۳۳۰ بیمار مبتلا به پنومونی باکتریایی ، تعداد ۲۲۰ نفر مرد (۶۶/۶ درصد) و ۱۱۰ نفر زن (۳۳/۴ درصد) بودند که میانگین سنی بیماران ۲۳/۳ بعلاوه منهای ۶۱/۸ بدست آمد . از این تعداد بیمار ۱۶۳ نفر (۴۹/۴ درصد) دارای بیماری زمینه ای مشخص بودند و ۱۶۷ نفر (۵۰/۶ درصد) فاقد بیماری زمینه ای مشخص بودند. شایعترین ارگانیسم جدا شده از نمونه های پنومونی در بخشهای جراحی و عفونی ، استافیلوکوکوس ارئوس به میزان۲۹/۷ درصد و ۴۰ درصد بود که در بخش جراحی نشبت به آنتی بیوتیکهای سفکسین ۵۰ درصد ، سفازولین ۶۶/۷ درصد و سیپروفلوکساسین ۷۵ درصد مقاوم بود و لی نسبت به آنتی بیوتیک های سفالوتین ۵۰ درصد ، پنی سیلین ۵۰ درصد و کلوگزاسیلین ۶۶/۷ درصد مقاوم بود ولی نسبت به آنتی بیوتیک های وانکومایسین ، اریترومایسین و سفوتاکسیم به میزان ۵۰ درصد حساسیت داشت. شایعترین ارگانیسم جدا شده از نمونه ها در بخشهای داخلی و اطفال ، استافیلوکوکوزهای کواگولاز منفی یه میزان ۲۵/۷ درصد و ۱۹ درصد بودند که در بخش داخلی نسبت به آنتی بیوتیک های سیپروفلوکساسین ۵۰ درصد کلوگزاسیلین ۶۶/۸ درصد و پنی سیلی ۷۸/۵ درصد مقاوم بودند ولی نسبت هب وانکومایسین ۷۶/۴ درصد و اریترومایسین ۵۷/۲ درصد حساسیت داشتند و در بخش اطفال نسبت به آنتی بیوتیک های پنی سیلین و کلوگزاسیلین به تربیب ۵۰ درصد و ۶۶/۷ درصضد مقاوم بودند ولی نسبت به وانکومایسین و اریترومایسین ۵۰ درصد حساسیت داشتند.شایعترین ارگلنیسم جداشده از نمونه ها در بخش ICU ، سودوموناس به میزان ۳۸ درصد بود که نسبت به آنتی بیوتیکها ی نالیدیکسیک اسید ۶۰ درصد و ایمی پنم ۶۶/۷ درصد مقاوم بود ولی نسبت به توبرامایسین ۴۴/۴ درصد و جنتامایسین ۳۸/۹ درصد حساسیت داشت.در بخش CCU استافیلوکوکوس های کواگوالاز منفی ، کلبسیلا و آمترو باکتر هر کدام از ۲۰ درصد نمونه ها جدا شدند که استافیلوکوکوس های کواگولاز منفی نسبت به انتی بیوتیکهای سفازولین ۶۶/۷ درصد ، سیپروفلوکساسین ۷۱/۴ درصد مقاوم بودند ولی نسبت به کلیندامایسین و سیپروفلوکساسین ۶۶/۷ درصد حساسیت داشتند و انترباکتر به میزان ۶۶/۶ درصد و ۷۵ درصد نسبت به آنتی بیوتیکهای ک.تریماکسازول و امیکاسین مقاوم بود ولی بیشترینحساسیت را نسبت به کوتریموکسازول ۳۳/۴ درصد داشت و کلبسیلا نسبت بهآنتی بیوتیک های سفوتاکسیم ۷۵ درصد و سفالکسین ۱۰۰ درصد مقاوم بود ولی بیشترین حساسیت را نسبت به آمیکاسین ۵۰ درصد داشت. نتیجه گیری: این نتایج نشان دهنده آن است که مقاومت آنتی بیوتیکی در سالهای اخیر به شدت در حال افزایش است و یکی از علل مهم این افزایش مقاومت ، مصرف بوی ره آنتی بیوتیک ها و درمان تجربی پنومونی ها بدون استفاده از برگه آنتی بیوگرام می بشاد که ارزیابی مستمر سیر درمان عفونت در بخشهای مختلف بیمارستان و در صورت امکان، تمهیدات لازم جهت کاهش انواع عفونت ها خصوصا عفونتهای تنفسی توصیه می شود.