برررسی میزان بقا ، مرحله و محل تومور ، پس از عمل جراحی ، در بیماران مبتلا به سرطان معده در بیمارستان شهید بهشتی کاشان طی سالهای ۱۳۷۴ الی ۱۳۸۱
[پایاننامه]
/احسان اله شکری
[بی جا]
کاشان
، ۱۳۸۵
۶۶ ص.
چاپی
دکترای حرفه ای
پزشکی
کاشان
مواد و روش ها: این پژوهش از نوع توصیفی و از نوع داده های موجود می باشد و روی ۱۰۸ بیمار انجام شده است که دارای تشخیص قطعی بوده و تحت عمل جراحی فرار گرفته اند. یافته های پژوهش: این مطالعه بر روی ۱۰۸ بیمار صورت گرفت و میانگین بقای مردان (۷۱/۳ درصد) ، در این تحقیق ۱۰/۸ ماه و زنان (۲۸/۷ درصد) ، ۱۱/۵ ماه بود. بیشترین میانگین بقا در دهه چهارم زندگی ۱۴/۸ ماه و کمترین میانگین بقا مربوط به دهه هفتم زندگی ۸/۸ ماه تعیین گردید. شایعترین محل تومور ، ناحیه آنتروم (۱۸/۵ درصد) یا میانگین بقلی ۹/۱ ماه و کمترین محل تومور انحنای بزرگ (۲/۵ درصد) با میانگین بقای ۲۳/۵ ماه بود. محل های شایع درگیر به ترتیب ناحیه آنتروم و انحنای کوچک و کاردیا و سپس فوندوس می باشد که بیشترین میانگین بقا در این محل های شایع مربوط به انحنای کوچک با ۲۰/۸ ماه بود. میانگین بقا در مرحله II ، ۵۴/۷ ماه در مرحله IIIA ، ۳۸/۸ ماه در مرحله IIIB ، ۱۱/۶ ماه و در مرحله IV، ۵/۶ ماه تعیین گردید. میانگین بیماران با عمل جراحی درمانی (Curative) ۳۷/۳ ماه و با عمل جراحی تسکینی ( (palliative ۶/۸ ماه بود. نتیجه گیری: تشخیص و در مان جراحی هر چه سریعتر کانسر معده دارای اهمیت فراوانی است زیرا بقای بیماران با افزایش سن و مرحله تومور و عدم امکان جراحی درمانی (curative) به شدت کاهش می یابد . میانگین بقای بیماران در مرحله II و IIIA به میزان قابل توجهی بالاتر از مرحله III B و IV می باشد.