سابقه و هدف: تزریقات عضلانی بعنوان یکی از علل افزایش سطح CPK توتال سرم شناخته شده است و با توجه به عدم امکان اندازه گیری CPK MB در بسیاری از نقاط ایران، تعیین میزان و شدت افزایش CPK توتال سرم به دنبال تزریق عضلانی و ساعاتی پس از تزریق که بیشترین افزایش CPK مشاهده می شود، به ما کمک می کند با توجه به اهمیت استفاده از CPK در تشخیص انفارکتوس میوکاردو مشخص نبودن تغییرات آن در در تزریقات عضلانی، که بصورت وسیع در مراکز درمانی انجام می شود پژوهشی جهت تعیین میزان تغییرات آن در افرادیی که تزریقات عضلانی داشته اند صورت گرفت. مواد و روشها: در این پژوهش که به صورت نیمه تجربی انجام گرفته است، تعداد ۱۲۵ داوطلب از بین مراجعین به اورژانس سرم درمانی کاشان و نیز زندانیان زندان کاشان که سن ۳۰-۶۰ سال داشتند و MI B آنان بین ۲۰-۳۰ بود، توسط پزشک جهت احراز شرایط شرکت در تحقیق که عبارتند از: عدم وجودهایپوتیروئیدی، هیپرتیروئیدی، دیابت، CVA ، تشنج، دیالیز(CRF)آمبولی ریه، بیماریهای عضلانی، کلیه بیماریهای تب دار سیستمیک اعم از تیفوئیدو بروسلوزو .... معاینه و پس از تائید مورد مطالعه قرار گرفتند، به منظور جلوگیری از، از دست دادن نمونه هاو اینکه نمونه گیری بعدی با ساعات نیمه شب مصادف نباشد بهتر دیدیم که حتی الامکان نمونه گیریها بین ساعتهای ۷-۱۲ انجام شود تا ساعات بعدی نمونه گیری حداکثر ۱۲ شب باشد. از بیماران در ۵ نوبت به ترتیب: قبل از تزریق عضلانی، ۳ ساعت، ۱۲ ساعت، ۲۴ ساعت و ۴۸ ساعت بعد از تزریق، به میزان ۳/۵ سی سی خون وریدی با سرنگ ۵ سی سی و نیدل شماره ۲۵ گرفته شد و سطح PK C توتال سرم آنها با دستگاه ۱۰۰۰ RA تکنیکال و کیت پارس آزمون و با روش آنزیمی اندازه گیری شد. در این تحقیق نتایج با استفاده از آزمونهای کولموگروف اسمیرنوف، Signed_Ranks Test,Wilcoxon matched P airedsamplest_ Test_Paired مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت. داوطلبین به ۵ گروه ۲۵ نفری تقسیم شدند و به هر گروه یکی از داروهای پنی سیلین بنزاتین، متوکلوپرامید، پیروکسیکام، دیکلوفناک و دیازپام تزریق گردید. بیمارانی که در عرض ۴۸ ساعت پس از تزریق این دارو نیاز به تزریق دیگری داشتند از مطالعه حذف می شدند. یعنی فقط Single Injection هدف مطالعه هستند. بعلاوه تمام داوطلبین از بین ساکنین شهر کاشان انتخاب شدند تا هر فردی که در مطالعه شرکت می کرد برای ۴۸ ساعت بعد در دسترس باشد. نتایج: میانگین نتایج حاصل از اندازه گیری سطح توتال PK C قبل از تزریق و در ساعتهای ۳،۱۲،۲۴و ۴۸ ساعت پس از تزریق به ترتیب: ۱۱۴/۸۷، ۱۷۱/۵۴، ۲۳۵/۵۵، ۲۲۶/۴۳، ۱۹۳/۵۸بوده است. حداقل و حداکثر PK C توتال نرمال قبل از تزریق به ترتیب ۲۳ و ۲۴۳ بود. حداکثر PK C توتال پس از تزریق ۱۲۲۸ و مربوط به ساعت دوازدهم و حداقل افزایش بعد از تزریق ۴۳ و مربوط به ساعت چهل و هشتم می باشد. بر اساس محاسبات آماری میانگین PK C توتال سرم در ساعات قبل از تزریق ۳، ۱۲ ، ۲۴ و ۴۸ است بعد از تزریق به ترتیب ۰/۹۵، ۱/۴۳، ۱/۹۶، ۱/۸۹، ۱/۶۱ برابر نرمال بود. بیشترین افزایش PK C بعد از تزریق دیکلوفناک در ساعت دوازدهم و کمترین افزایش بعد از تزریق متو کلوپرامید و در ساعت سوم بعد از تزریق بود. در مجموع این تحقیق نشان داد که تزریق عضلانی می تواند باعث افزایش قابل توجه PK C سرم شود و نوع داروی تزریقی در میزان افزایش PK C سرم موثر است. متوسط مقادیر PK C در داوطلبین و نیز تعداد و درصد نمونه هایی که افزایش PK C بدنبال تزریق عضلانی داشته اند در زیر آورده شده است: مقدار دارو درمیانگین ساعت صفر، ساعت ۳، ساعت ۱۲، ساعت ۲۴، ساعت ۴۸ در مورد داروی متوکلوپرامید به ترتیب ساعات فوق ۱۰۲، ۱۱۴، ۱۴۲، ۱۵۰، ۱۱۹ - داروی دیکلوفناک ۱۱۳، ۲۴۳، ۳۷۹، ۳۶۱، ۳۰۴- داروی دیازپام ۱۱۸، ۱۷۵، ۲۵۳، ۲۳۹، ۲۲۰- داروی پیروکسیکام ۱۱۲، ۱۴۹، ۱۹۳، ۹۱،۱۶۵- داروی پنی سیلین پنزاتین ۱۲۴، ۱۷۴ ، ۲۰۸، ۱۸۸، ۱۵۸ می باشد.