عنوان

بررسی دیدگاه ونگرش اطرافیان بیماران مبتلابه صرع بستری دربیمارستان شهید بهشتی کاشان در سال ۱۳۷۸-۷۹

IR

۶۲۷پ

فارسی

IR

بررسی دیدگاه ونگرش اطرافیان بیماران مبتلابه صرع بستری دربیمارستان شهید بهشتی کاشان در سال ۱۳۷۸-۷۹

[پایان‌نامه]

/علی حبیب زاده شجاعی

[بی جا]

دانشگاه علوم پزشکی کاشان - دانشکده پزشکی

، ۱۳۷۹

۵۸ص.

چاپی

دکترای عمومی پزشکی

دانشگاه علوم پزشکی کاشان - دانشکده پزشکی

اپی لپسی یکی از شایعترین اختلالات نورولوژیک در انسان می باشد که این رقم در کودکان بیش از افراد بزرگسال می باشد . با توجه به اعتفادات و باورهای غلط در بعضی مناطق که نسبت به این بیماری وجود دارد در نهایت این بیماری را بصورت یک بیماری لاعلاج مرموز و ناشناخته عنوان می کنند که باعث صدمات غیر قابل جبرانی برای بیماران مبتلا به صرع می شود . در این بررسی که بر اساس پرسش هایی از اطرافیان درجه یک این بیماران تهیه شده است و پرسشنامه های تکمیل شده است هدف ما آشنایی دیدگاههای افرادی می باشد که به گونه ای به صورت مستقیم با این بیماری درگیر می باشند . بر آن شدیم تا با نتیجه گیری از پاسخ های اطرافیان بیماران به عمق نگرش آنها و درصد آشنایی آنان با این بیماری برآییم تا با توجه به این نتایج که در بررسی بدست آمده است می توان به نکاتی که بسیار حائز اهمیت است و در بین افراد انتظار آشنایی با این مباحث می رفت ولی دقیقا عکس انتظار بوجود آمده است می توان به نکاتی که بسیار حائز اهمیت بوده و در بین افراد انتظار آشنایی با این مباحث می رفت ولی دقیقا عکس انتظار بوحود آمده است اشاره نمود در این بررسی ۳۹۳ نفر از اطرافیان بیماران مصروع بستری در بیمارستان شهید بهشتی شرکت داشتند که ۱۷۸ نفر آنان مذکر و ۲۱۵ نفر مونث بودند همچنین ۸۱ (۲۰/۶ درصد) از کل افراد رای به غیر قابل درمان بودن این بیماری داشتند که بر حسب میزان تحصیلات این توزیع کاهش می یافت همچنین ۳۴۴ نفر (۸۷/۵ درصد) از افراد نظرشان برای استفاده مادام العمر دارو در این بیماران بود و حدود ۳۵۹ نفر (۹۱/۳۵ درصد) افراد اطلاعی از عوارض دارویی داروهای مصرفی در صرع نداشتند . متاسفانه ۴۷ نفر (۱۲ درصد) از کل افراد اعتقاد به واگیر بودن بیماری داشتند که با بالارفتن میزان تحصیلات این فراوانی کاهش می یافت و در این میان در پاسخ به درمانهای غیر دارویی ۲۲۱ نفر (۵۶/۲۵ درصد) به روشهای غیر دارویی اعتقاد داشتند که ۵۶ نفر (۴۴ درصد) این افراد دعانویسی را از راههای درمانی مورد تائید خود میدانستند از بین افراد مونث از مجموع ۲۱۵ نفر ۹۶ نفر (۴۴/۶ درصد) به مخفی نودن بیماری اشاره کردند و افراد مذکر از مجموع ۱۷۸ نفر ۵۶ نفر (۳۱/۴ درصد) را در مخفی نمودن بیماری از بقیه را تشکیل می دادند نیزلت آکاهی در ارتباط با محدودیتهای اجتماعی - فردی- ورزشی تنها از کل ۳۹۳ نفر ۵۸ نفرر (۱۴/۷۵درصد) بود و از کل ۳۵ نفر (۸۵/۲۵ درصد) آنان هیچگونه اطلاعی از این محدودیتها نداشتند اشتغال به تحصیل تا درجات عالی از نظر اطرافیان ای بیماران از کل ۲۲۸ نفر (۵۸ درصد) را شامل می شد . از کل ۳۷۹ نفر (۹۶/۵ درصد) ار افراد اطلاعاتی در ارتباط با عوارض دارویی در دوران حاملگی نداشتند . درکل با توجه به آمار بدست آمده می توان اینطور نتیجه کیری کرد که نه فقط اطلاعات عمومی در ارتباط با بیماری صرع بسیار اندک می باشد بلکه اعتقادات غلط و بینش های ناصیح نسبت به بیماری نیز همچنان وجود داشته و تلاش گسترده ای را در جهت اطلاع رسانی و تبلیغات مثبت برای بالا بردن سطح آگاهی عموم را می طلبد

صرع - کاشان

صرع- درمان

صرع- تشخیص

صرع - تشنج

صرع- دیدگاه و نگرش اطرافیان بیمار

صرع - عوارض

حبیب زاده شجاعی، علی

مسعود، سید علی، استاد راهنما

ایران

پ۶۲۷،۱۳۷۹،۴۵

نمایه‌سازی قبلی

p

TF

1

a

Y