بررسی فراوانی انواع بدخیمی ها در شهرستان کاشان طی دوسال از مهرماه ۱۳۷۶ تا مهرماه سال ۱۳۷۸
[پایاننامه]
/زهرا واحدپور فرد
[بی جا]
دانشگاه علوم پزشکی کاشان - دانشکده پزشکی
، ۱۳۷۹
۱۱۱ص.
چاپی
دکترای پزشکی عمومی
دانشگاه علوم پزشکی کاشان - دانشکده پزشکی
با توجه به شیوع روزافزون انواع بدخیمی ها به خصوص در کشورهای در حال توسعه و این که این بیماریها سالیانه هزینه های سنگینی را بر خانواده ها و دولتها تحمیل می کنند و همچنین میزان مرگ ومیر بالایی که دارند بر آن شدیم که در این تحقیق به تعیین فراوانی انواع بدخیمی در شهرستان کاشان از مهر سال ۱۳۷۶ تا مهر ۱۳۷۸ بپردازیم در این تحقیق توصیفی با مراجعه به پرونده های موجود در آزمایشگاه پاتولوژی دانشگاه علوم پزشکی کاشان و آزمایشگاهای پاتولوژی سطح شهر کاشان ومواردی که در آنها بدخیمی گزارش شده بود و توسط پاتولوژیست به تائید رسیده بود از مهر ۷۶ تا مهر ۷۸ را جدا کرده و سپس اطلاعات پرونده ها شامل سن ، جنس ، شغل ، محل زندگی ، محل تولد، وضعیت تاهل و تشخیص پاتولوژی را استخراج کرده و روی جداولی وارد کردیم پس از آن اطلاعات را مورد تجزیه و تحلیل قرار دادیم. از ۳۰۳ نمونه مورد مطالعه ، ۸۲/۵ درصد کاشانی و ۱۷/۵ درصد غیر کاشانی بودند . ۶۴ درصد نمونه ها مرد و ۳۶ درصد زن بودند . از کل نمونه ها ، ۶۷ درصد شهری و ۳۳ درصد روستایی بودند . بیشترین فراوانی بدخیمی را بدخیمی های دستگاه گوارش با ۳۸/۲ درصد و بعد از آن بدخیمی های دستگاه پوست و ضمائم آ ن با ۳۷/۷ درصد را تشکیل می دادند . در بین مشاغل مختلف خانم های خانه دار ۳۴/۳ درصد کل مشاغل را شامل می شدند و بعد از آن شغل کشاورزی با ۲۴ درصد بیشترین فراوانی را در بین بیماران مبتلا به بدخیمی داشت. شاتعترین بدخیمی در کل کانسر معده با ۱۷/۱ درصد و بعد از آن کانسر BCC پوست با ۱۱/۲ درصد را تشکیل می داد . با مقایسه فراوانی بدخیمی ها در نیمه های متوالی ۷۸-۷۷-۷۶ به این نتیجه رسیدیم که فراوانی بدخیمی در طی این سالها سیر منظمی را طی نمی کند . بیشترین شیوع بدخیمی در نیمه دوم سال ۷۷ با ۲۷/۷ درصد و کمترین مربوط به نیمه اول سال ۷۸ با ۲۳/۴ درصد بود.