بررسی میزان مقاومت چند دارویی (MDR) مایکوباکتریوم توبرکلوزیس در نمونههای ارسالی به آزمایشگاه سلطان میر احمد کاشان در سال ۱۳۷۷
[پایاننامه]
/حمید رضا صابری
[بی جا]
دانشگاه علوم پزشکی کاشان - دانشکده پزشکی
، ۱۳۷۹
۵۶ص.
چاپی
دکترای پزشکی
دانشگاه علوم پزشکی کاشان - دانشکده پزشکی
بیماری سل یکی از کشنده ترین بیماریهای عفونی است و از ایام دور تاکنون موجب مرگ و میر بسیاری می شود و تمام تلاشها در این جهت می باشد که به نحوی این بیماری پیشگیری و درمان شود. در طی سالیان اخیر گزارشهایی از شیوع مجدد سل در سطح جهان منتشر شده است . عوامل متعددی در افزایش میزان بیماری سل دخیل است . یکی از آنها ، پیدایش مقاومت دارویی نسبت به داروهای ضد سل است . ما نیز بر آن شدیم که در مطالعه ای ، میزان مقاومت دارویی را در منطقه کاشان به دست آوریم و نتایج آن را منتشر ساخته تا در امر درمان و برنامه ریزی های مقابله با سل به کار گرفته شود. همچنین هدف دیگر از این مطالعه ، بررسی نحوه تاثیر نوع درمان (اولیه یا ثانویه) در بروز مقاومت دارویی بود که بر روی ۷۹ مورد از بیماران این مطالعه صورت گرفت. نحوه تحقیق: مطالعه ما در قالب یک مطالعه توصیفی صورت گرفت. جمعیت مورد مطالعه ما نمونه های ارسالی اسمیر مثبت از ۱۰۰ بیمار مشکوک به سل ارسالی به آزمایشگاه سلطان امیر احمد کاشان بود. نمونه ها در محیط کشت Levin - stain کشت داده شد و آنتی بیوگرام برای ۴ داروی اصلی ضد سل ، یعنی ریفامپتین ، ایزونیازید و اتانبوتول و استرپتومایسین تهیه گردید. نتایج: اهم نتایج این تحقیق به صورت زیر ارائه می گردد: - از ۱۰۰ بیمار با اسمیر مثبت از نظر مایکو باکتریوم، ۹۴ مورد مایکوباکتریوم توبرکلوزیس بود و ۶ مورد دیگر ، از دیگر انواع مایکوباکتریوم ها بودند - ۸۰ نفر از بیماران ایرانی و ۲۰ نفر افغانی بودند. - میزان کلی مقاومت دارویی در این مطالعه ۴۷/۸ درصد بود. مقاومت یک دارویی ۲۷/۷ درصد ، مقاومت دو دارویی ۹/۶ درصد ، مقاومت سه دارویی ۹/۶ درصد ، مقاومت چهار دارویی ۱/۱ درصد بود. با مطالعه دیگر تحقیقات ، میزان کلی مقاومت دارویی در این تحقیق به آمار کشورهایی چون کره (۴۷/۸ - ۲۷/۱ درصد) ، فیلیپین (۴۸/۵ درصد) و موریتانی (۱۶/۶ درصد) نزدیک است و نسبت به کشورهای اروپایی ، مثل انگلستان ، فرانسه و ....بالاتر است. - میزان مقاومت به داروی ایزونیازید ۱۸ درصد ، اتانبوتول ۳ درصد ، ریفامپین ۴۳/۶ درصد ، استرپتومایسین ۱۴/۸ درصد بود. نکته قابل توجه در این مقاومت های دارویی ، مقاومت بسیار زیاد نسبت به ریفامپین بود (۴۳/۶ درصد) که مقایسه با دیگر مطالعات از میزان بالایی برخوردار است که سعی شده است در قسمت بحث و نتیجه گیری این مطالعه به دلایل احتمالی آن پرداخته شود. - در این مطالعه ، مقاومت به دو داروی ریفامپین و ایزونیازید که ار آن به عنوان مقاومت چند دارویی یاد می شود ۱۷ درصد بود. بر اسای مطالعات صورت گرفته در دیگر کشورها این میزان در هند (۲۲/۵-۳۳/۸ درصد) نپال ۴۸ درصد و استانبول ترکیه ۲۱/۵ درصد می بشاد و در کشور فرانسه ۱/۴ درصد ، انگلستان ۰/۶ درصد ، مالزی ۲/۵ درصد می بشاد. - در ۷۹ مورد بررسی از لحاظ بررسی نحوه درمان (اولیه و ثانویه) ۵۲/۷ درصد بیماران با درمان اولیه ، مقاومت دارویی داشتند و ۵۰ درصد بیماران با درمان ثانویه مقاومت دارویی دارند. نتیجه: با مروری بر این تحقیق ، مشاهده می شود که میزان مقاومت به داروی ریفامپتین ، نسبت به دیگر کشورها و مطالعات از میزان بالایی بوخوردار است و مقاومت نسبت به دو داروی ایزونیازید و ریفامپتین (MDR) با ۱۷ درصد از میزان بالایی بوخوردار است. در مورد تحوه تاثیر درامان ( اولیه یا ثانویه) با توجه به تعداد کم افراد با درمان ثانویه ، در این مطالعه ، درمان ثانویه تاثیری در مقاومت دارویی نمی گذارد که البته با توجه به تعداد کم نمونه (افراد با درمان ثانویه) باید این مطالعه در جمعیت زیادتری صورت گیرد. - مقاومت کلی مقاومت دارویی هم در این مطالعه از میزان بالایی برخوردار است و باید در امر نحوه درمان و مصرف صحیح آنتی بیوتیک های ضد سل ، اهمیت بیشتری داده شود