بررسی میزان شیوع اضطراب اجتماعی ( (Social Phobia در دانشجویان دانشکده پزشکی و پرستاری ومامایی دانشگاه علوم پزشکی کاشان در سال ۱۳۷۸
[پایاننامه]
/محسن جاری
[بی جا]
دانشگاه علوم پزشکی کاشان - دانشکده پزشکی
، ۱۳۷۸
۶۰ص.
چاپی
دکترای پزشکی
دانشگاه علوم پزشکی کاشان - دانشکده پزشکی
هدف: با توجه به اهمیت تعلیم و تربیت و جایگاه ویژه دانشگاه در جامعه و نقش دانشجویان امروز در ساختن آیندهای روشن و افتخار آمیز لازم است تمامی عواملی که اثر منفی و مخرب بر فعالیت و پیشرفت و ترقی این عزیزان دارد شناسایی و بر طرف گردد . یکی از این عوامل مهم اضطراب اجتماعی است که متاسفانه علیرغم اهمیت فراوانی که تشخیص و درمان به موقع آن دارد تاکنون مطالعهای در سطح کشورمان بر روی میزان شیوع و بررسی علل و راههای درمان این اختلال صورت نگرفته است . مواد و روشها: این پژوهش به روش توصیفی - تحلیلی بر روی دانشجویان پزشکی ، پرستاری و مامایی دانشگاه علوم پزشکی کاشان در سال ۱۳۷۸ به طریق سرشماری صورت گرفت. ۲۸۰ دانشجوی پزشکی ، ۱۲۳ دانشجوی پرستاری و ۶۵ دانشجوی مامایی با تکمیل پرسشنامه مخصوص پژوهش شامل پرسشنامه مشخصات فردی و پرسشنامه اضطراب اجتماعی در مطالعه ما شرکت نمودند.(جمعا ۴۶۸ نفر) پرسشنامه اضطراب اجتماعی بصورت بیست سوالی و بر اساس معیارهای DSM-IV برای اضطراب اجتماعی در مطالعه ما شرکت نمودند(جمعا ۴۶۸ نفر) پرسشنامه اضطراب اجتماعی بصورت بیست سوالی و بر اساس معیارهای DSM-IV برای اضطراب اجتماعی طراحی گردیده بود که پس از تکمیل توسط دانشجویان بوسیله پژوهشگر و با نظر استاد راهنما نمره دهی گردید و خط برش آن تعیین شد . همچنین با استفاده از روش ازمون مجدد و تنصیف ضریب پایانی و ضریب اعتبار پرسشنامه نیز تعیین شد. دانشجویانی که نمره ای بالاتر از خط برش کسب کرده بودند بر اساس معیارهای تشخیصی DSM-IV برای اضطراب اجتماعی توسط اساتید محترم راهنما مشخص گردید که جهت درمان پیگیری و راهنمایی شدند ( با استفاده از رفتار درمانی ، شناخت درمانی و دارو درمانی). بدین ترتیب جداول مربوط به فراوانی نمونه های بیمار و غیر بیمار بر اساس متغیرهای زمینه ای شامل جنس ، سن ، رشته تحصیلی ، وضعیت تاهل ، بعد خانوار ، رتبه تولد، سابقه فامیلی ، بیماریهای عصبی روانی و محل سکونت تکمیل گردید. یافته ها: از ۴۶۸ مورد بررسی شده ۳۱ نفر به اضطراب اجتماعی مبتلا بودند . بدین ترتیب میزان شیوع این اختلال در افراد مطالعه شده ۶/۶ درصد بدست آمد. ۲۴ نفر از مبتلایان را زنان و ۷ نفر را مردان تشکیل می دادند که با توجه به فراوانی مطلق نمونه ها ، فراوانی اختلال در زنان ۷/۳ درصد و در مردان ۵/۱ درصد حاصل شد . دانشجویان رشته پرستاری با ۸/۱ درصد فراوانی و دانشجویانی رشته پزشکی با ۶ درصد فراوانی بترتیب بیشترین و کمترین اختلال را نشان دادند افراد سنین کمتر از بیست سال با ۸/۱ درصد اختلال بیشترین و افراد ۲۸ و بالای ۲۸ سال با ۰ درصد فراوانی کمترین اختلال را دارا بودند. (حداقل سن ۱۷ سال و حداکثر آن ۳۵ سال) فراوانی رد افرادی که فرزند دوم و سوم خانواده بودند با کمترین میزان (۸/۸ درصد) و در افرادی که فرزند ششم یا بالاتر بودند کمترین میزان (۲/۸ درصد) تعیین شد. نتایج این پژوهش نشان داد که فرزندان خانواده های ۲ و ۳ نفره با ۱۲/۵ درصد فراوانی بیشترین و فرزندان خانواده های ۶ نفره و بیشتر با ۴ درصد فراوانی کمترین میزان این اختلال را دارا هستند. همچنین مشخص گردید که ابتلا به اضطراب اجتماعی در مجردین بیشتر از متاهلین می باشد (۷ درصد در برابر ۵ درصد فراوانی) نهایتا مشخص گردید که افرادی که سابقه فامیلی مثبت از نظر بیماریهای عصبی ، روانی داشتند بیش از دانشجویانی که چنین سابقه ای نداشتند به اضطراب اجتماعی مبتلا بودند (۱۲/۷ درصد در برابر ۵/۸ درصد فراوانی) نتیجه گیری: این پژوهش نشان داد که اضطراب اجتماعی در دانشجویان پزشکی و پرستاری و مامایی دانشگاه علوم پزشکی کاشان از شیوع نسبتا بالایی برخوردار می باشد . از این رو با توجه به عوارض فراوانی اجتماعی و شغلی و اقتصادی مترتب بر آن لازم است موارد ابتلا شناسایی و درمان شوند. لذا پیشنهاد می شود بعنوان سهل الوصل ترین و سریعترین راه هر ساله هنگام ثبت نام ار دانشجویان جدید الورود پرسشنامه اضطراب اجتماعی که اعتبار و پایانی آن در این پژوهش برای دانشجویان تعیین گردیده است در اختیار ایشان قرار داده شود و پس از انجام مراحل صورت گرفته در این پژوهش موارد ابتلا شناسایی و درمان شوند تا از اثرات مضر این بیماری هر چه سریعتر کاسته و جلوگیری شده ، راه را برای شکوفا شده استعدادهای عظیم جوانان هموارتر گردد