مقایسه علائم بالینی و وضعیت واکسیناسیون در مراجعه کنندگان با بثورات جلدی با افزایش تیتراژ آنتی بادی سرخک و بدون افزایش تیتراژ آنتی بادی سرخک به معاونت بهداشتی شهرستان کاشان طی سالهای ۱۳۷۵ تا نیمه اول سال ۱۳۷۸
[پایاننامه]
/کیاوش اقدس عراقی نژاد
[بی جا]
دانشگاه علوم پزشکی کاشان - دانشکده پزشکی
، ۱۳۷۸
۶۳ص.
چاپی
دکترای پزشکی
دانشگاه علوم پزشکی کاشان - دانشکده پزشکی
سرخک بیماری حاد و بشدت ویروسی است که انتشاری جهانی دارد و هنوز یکی از علل عمده مرگ در دوران طفولیت ، به خصوص در کشورهایی که دچار مشکلات بهداشتی و سو تغذیه هستند، میباشد. با توجه به افزایش تعداد مبتلایان سرخک در چند سال اخیر در شهرستان کاشان ، مطالعه توصیفی گذشته نگر فوق که به منظور مقایسه علائم بالینی و وضعیت واکسیناسیون در مراجعه کنندگان با بثورات جلدی با افزایش تیتراژ آنتی بادی سرخک و بدون افزایش تیتراژ آنتی بادی سرخک به معاونت بهداشتی شهرستان کاشان طی سالهای ۱۳۷۵ تا نیمه اول سال ۱۳۷۸ انجام شد. ۷۴ بیمار با بثورات جلدی مشکوک به سرخک مراجعه کرده اند که در این مرکز دارای پرونده اطلاعاتی حاوی سن، جنس، علائم بالینی و سابقه واکسیناسیون و سابقه تماس هستند . پاسخ آزمایش سرولوژی دوران حاد و نقاهت نیز در این پرونده ها موجود است. اطلاعات فوق استخراج و نتایج زیر بدست آمد. ۵۹ نفر (۷۹/۷ درصد) با انجام ازمایش سرولوژی تشخیص قطعی سرخک داشتند. تعداد بیماران در سال ۱۳۷۵ صفر ،در سال ۱۳۷۶، ۳ نفر (۵ درصد)، سال ۱۳۷۷، ۷۸ نفر (۴۷/۵ درصد) و نیمه اول سال ۱۳۷۸، ۲۸ نفر (۴۷/۵ درصد)می باشد.. ۲۸ نفر (۴۷/۵ درصد) مذکر و ۳۱ نفر (۵۲/۵ درصد) مونث بوده اند. ۵۰ نفر (۸۴/۷ درصد) ساکن مناطق شهری و ۹ نفر (۱۵/۳ درصد) ساکن مناطق روستایی بودند. در بیماران مبتلا به سرخک ۲۱ نفر (۳۵/۶ درصد) و ضعیت واکسیناسیون نامشخص داشتند . از ۳۸ بیمار باقیمانده ۹ نفر (۲۳/۷ درصد) سابقه انجام واکسیناسیون براساس کارت ،۲۲ نفر (۵۷/۹ درصد) سابقه دریافت واکسن بر اساس حافظه مادر و ۷ نفر (۱۸/۴ درصد) نیز سابقه واکسن سرخک را نمی دادند. از ۱۵ بیمار غیر مبتلا به سرخک ۳ نفر (۲۰ درصد) واکسیناسیون نامشخص داشتند. از ۱۲ بیمار باقیمانده ۳ نفر (۲۵ درصد) سابقه واکسیناسیون را بر اساس حافظه مادر و ۳ نفر (۲۵ درصد) سابقه واکسیناسیون نمی دادند و در مقایسه شیوع پسرانی که با وجود سابقه واکسیناسیون بر اساس کارت دچار سرخک شده اند . (۲۹/۴ درصد) بیش از دخترانی است که باو جود سابقه واکسیناسیون بر اساس کارت دچار سرخک شده اند (۱۹ درصد) ۳۴ نفر (۶۸ درصد) از ۵۰ بیمار مبتلا به سرخک شهری سابقه واکسیناسنون مشخصی داشتند که از این تعداد ۷ نفر (۲۰/۶ درصد) سابقه واکسیناسیون بر اساس کارت داشتند. در مقابل ۴ نفر (۴۴۴/درصد) از ۹ نفر بیماران مبتلا به سرخک روستایی واکسیناسیون مشخصی داشتند که از این تعداد ۲ نفر (۵۰ درصد)سابقه واکسیناسیون براساس کارت داشتند. ۴۵ نفر (۷۶ درصد) بیماران مبتلا به سرخک در گروههای سنی بالای ۱۰ سال قرار داشتند و گروه سنی ۱۴-۴۶ سال با ۱۲ نفر (۲۰/۳درصد) بیشترین تعداد را به خود اختصاص داده بود. در بیماران غیر مبتلا به سرخک ۴ نفر (۲۶/۷ درصد) در گروه سنی ۱۲-۱۴ سال وجود داشته که بالاترین تعداد بیماران در بین گروههای سنی بود. در کل ۱۰ نفر (۶۶/۷ درصد) از بیماران غیر مبتلا به سرخک سن بالای ۱۰ سال داشتند. شایعترین علائم بالینی در بیماران مبتلا به سرخک (۱۰۰ درصد) و سرفه(۹۶/۶ درصد) بوده و در بیماران غیر مبتلا به سرخک تب (۱۰۰ درصد) و ورم ملتحمه (۹۳/۳ درصد) شایعترین علائم بالینی بوده است. در بیماران مبتلا به سرخک در ۱۰۰ درصد موارد بثورات در صورت و گردن و تنه وجود داسته و بثورات پشت گوش در ۹۶/۶ درصد موارد بوده، در بیماران غیر مبتلا به سرخک بثورات در پشت گوش و صورت در ۱۰۰ درصد موارد و بثورات در تنه ۹۳/۳ درصد موارد وجود داشته است. ۷ نفر (۱۱/۹درصد) بیماران مبتلا به سرخک سابقه مسافرت ظرف ۲۱ روز قبل را ذکر می کردند و در بیماران غیر مبتلا به سرخک ۱ نفر (۶/۷ درصد) چنین سابقه ای می داده . سابقه تماس با فرد مشکوک ، در بیماران مبتلا به سرخک در ۴۰/۷ درصد موارد ذکر شده و در بیماران غیر مبتلا در ۶۶/۷ درصد موارد ذکر شده است