بررسی میزان فراوانی ناقلین استافیلوکوک کوآگولاز مثبت در پرسنل درمانی زایشگاه شبیه خوانی شهرستان کاشان در سال ۱۳۷۴
[پایاننامه]
/افروز فربد
[بی جا]
کاشان - دانشکده پزشکی
، ۱۳۷۵
ه ، ۷۴ص.
چاپی
دکترای پزشکی
کاشان - دانشکده پزشکی
در این پژوهش که به روش توصیفی انجام شده است، از کل پرسنل درمانی زایشگاه شبیه خوانی کاشان که بالغ بر ۱۲۰ نفر می شدند به منظور تعیین حالت کاریری از ناحیه بینی و حلق نمونه گیری انجام شد. از این تعداد ۳۹ نفر ( معادل ۳۲/۵ درصد) کاریر بودند و ۸۱ نفر ( معادل ۶۷/۵ درصد) حلت کاریری را نداشتنداز ۳۹ نفری که کاریر بودند ۳۳ نفر ( معادل ۲۷/۵ درصد) فقط کاریر نازال و ۶ نفر ( معادل ۵ درصد) کاریر فارنژیال استافیلوکوک کوآگولاز مثبت بودند. هیچیک از افراد کاریر، کاریر نازال و فارنژیال هر دو نبودند. از نظر شغلی کمک بهیاران ( معادل ۷۱/۴۳ درصد) بیشترین حالت کاریری را داشتند. از نظر بخش محل کار پرسنل شاغل در اتاق عمل ( معادل ۴۲/۸۶ درصد)، زایمان ( معادل ۳۹/۲۹ درصد)، آشپزخانه ( ۳۳/۳۳ درصد)، نوزادان ( ۲۷/۷۸ درصد)و جراحی زنان ( معادل ۲۵/۵۳ درصد) شیوع حالت کاریری را دانستند. از نظر توزیع حالت کاریری در سنین مختلف، بیشترین فراوانی ( معادل ۶۶/۷ درصد) در محدوده سنی ۵۶-۶۰ سال مشاهده شد. از نظر توزیع حالت کاریری در دو جنس بیشترین فراوانی ( معادل ۳۳/۳ درصد) در جنس مرد مشاهده شد. که در جنس زن ( معادل ۲۷/۶۲ درصد) کاریر نازال و در جنس مرد ( معادل ۶/۶۷ درصد) کاریری فارنژیال را داشت. از کل افراد کاریر فقط یک نفر سابقه مصرف سیگار را داشت. از ۲۴۰ نمونه حلق و بینی ۳۹ نمونه ( معادل ۱۶/۲۵ درصد) مثبت و ۲۰۱ نمونه ( معادل ۸۳/۷۵ درصد) منفی بود. از ۳۹ نمونه کشت مثبت، ۲۷/۵ درصد مربوط به نمونه های بینی و ۵ درصد مربوط به نمونه های حلق بود. از نظر شیوع دیابت وابسته به انسولین، هیچیک از افراد دیابت وابسته به انسولین نداشتند