بررسی کلیلیکوپاتولوژیک سل پلور بعلاوهبررسی ۱۵ سالهاسمیرهای خلوا مثبت از نظر Bk دربیمارستان امام رضا(ع) مشهد و بیرجند از دانشگاه علوم پزشکی مشهد.
[پایاننامه]
/مهدی قدیری کاریزی
[بی جا]
کاشان - دانشکده پزشکی.
، ۱۳۷۳
۴۷ص.
چاپی
دکترای پزشکی
کاشان - دانشکده پزشکی.
این تحقیق شامل سه بخش است: الف) در این قسمت تعداد ۱۶۲۲۵ اسمیر خلط و لاواژ برونکیال از سال ۱۳۵۹-۷۰ با رنگ آمیزی اسید فاست و با میکروسکوپ ایمنوفلورسانت از لحاظ BK بررسی شده اند که تعداد ۱۳۸۸ مورد مثبت یافته شده است که حداکثر شیوع در سال ۱۳۶۴ بوده و مجددا در سال ۱۳۷۰ شیوع بیماری افزایش یافته است. ب) در این قسمت تعداد ۲۰۰ نمونه (+) در فاصله سالهای ۱۳۷۱-۷۳ بررسی شدند اسمیرهای مورد بررسی از خلط، شیره معده، ترشحات چرکی نواحی مختلف، لاواژ برونش مایع پلور، غده لنف، مایع نخاع و ادرار تهیه شده بود ۷۲/۵ درصد موارد مونث و ۳۴/۵ درصد افغانی بودند و ESR ۱۰۰ نفر از آنها بطور غربالی بررسی شد که حداقل ۱۱، حداکثر۱۲۰ و میانگین ۵۵/۴ بود. ج) در این قسمت تعداد ۱۱ بیمار مبتلا به سل پلور از لحاظ علائم بالینی، سن، جنس، ملیت و یافته های پاتولوژیک بررسی شده اند. در این قسمت از میان مراجعه کنندگان به بیمارستان امام رضا (ع) بیرجند در فاصله سالهای ۷۰-۷۳ که از لحاظ علایم بالینی مشکوک به سل پلور بودند آسپیراسیون مایع پلور به همراه بیوپسی سوزنی پلور به عمل آمد که در این میان از تعداد کل، تعداد ۱۱ مورد توسط پاتولوژیست تایید شد. در بررسی انجام شده روی موارد تایید شده ۱۰۰ درصد موارد مبتلا به پلورزی اگزوداتیو بوده اند که ۷۲/۷ درصد موارد در سمت راست ۱۸/۲ درصد چپ و ۹/۱ درصد دو طرفه بوده اند. از لحاظ علائم بالینی ۹۱ درصد دچار تنگی نفس، ۶۳/۷ درصد سرفه، ۳۶/۴ درصد کاهش وزن وجود داشت. و اکثر بیماران (۸۱ درصد) به طور همزمان حداقل ۲ و حداکثر ۴ علامت را همزمان داشته اند. سن میانگین ۴۴/۵ درصد سال و جنس غالب مونث (۵۴/۵ درصد) بوده است ضمنا بیماری در افاغنه بیشتر بوده است و با کم شدن از تعداد افاغنه شیوع بیماری در منطقه سیر نزولی داشته است.