تعیین فراوانی تشنج کاذب و بیان ویژگیهای این بیماران در بین بیماران مشکوک به تشنج ، بستری در بخش اعصاب بیمارستان شهید بهشتی کاشان در سال ۱۳۷۱ و سه ماهه اول سال ۱۳۷۲
[پایاننامه]
/امین اله اخوان
[بی جا]
: پزشکی
، ۱۳۷۲
ب، ۶۳ص.
چاپی
دکترای پزشکی
دانشگاه علوم پزشکی کاشان
موضوع تشنج کاذب در سالهای اخیر مورد توجه اکثر متخصصین اعصاب و روان قرار گرفته است. و دانش پزشکی میرود تا روز به روز علائم و نشانه های این بیماری را به جامعه پزشکی عرضه کند. از زمان بقراط تاکنون پیرامون این بیماری تحقیقاتی صورت گرفته و بیشتر دانشمندان و محققین این بیماری را بعنوان یکی از مهمترین بیماریهائی که در تشخیص افتراقی تشنج واقعی مطرح است معرفی کرده اند. بیشتر علائم این بیماری مشابه تشنج واقعی بوده و افتراق این دو بیماری در بسیاری از موارد مشکل بوده و حتی ممکن است که بیمار مبتلا به تشنج کاذب سالها تحت درمان داروئی ضد تشنج قرار بگیرد. تحقیق درباره این بیماری هر روز وسیعتر و گسترده تر شده و اطلاعات و شناخت های جدیدی در هر تحقیق به چشم می خورد. پژوهش ما پیرامون این بیماری و تعیین فراوانی آن در بین بیماران مشکوک به تشنج از سال ۱۳۷۱ در بیمارستان شهید بهشتی کاشان آغاز و در پایان خردادماه ۱۳۷۲ به پایان رسید که پس از جمع آوری اطلاعات، نتایج استخراج گردید که بطور خلاصه در ذیل اشاره می شود: از ۹۴ بیمار مشکوک به تشنج مشخص شد که ۲۲ بیمار مبتلا به تشنج کاذب ۲۳/۵ درصد و ۷۲ بیمار مبتلا به تشنج واقعی بوده که از این ۲۲ بیمار ۱۴ نفر زن و ۸ نفر مرد بودند. بیشترین فراوانی سنی در گروه سنی ۳۰-۳۹ سال که ۱۲ بیمار از ۲۲ بیمار را شامل می شد(۸ نفر زن و ۴ نفر مرد بود). در ۲۲ بیمار فوق ۲۸ درصد بیماران در شهر کاشان زندگی میکردند، بنابراین در یک بیماری که مبتلا به تشنج است باید فکر تشنج کاذب باشیم و همواره این بیماری را مد نظر داشته باشیم و تا زمانیکه تشنج واقعی را رد نکرده ایم تشخیص تشنج کاذب را نپذیریم و بخاطر داشته باشیم که بستری کردن بیمورد این بیماران، درمان داروئی، بازی کردن با داروها مثلا" یکماه چند دارو به بیمار تجویز کنیم و ماه بعد بیمار را روی چند بیمار دیگر شیفت کنیم، علاوه بر اینکه از وقوع حملات تشنج کاذب کم نخواهد کرد بلکه شدت و مدت حملات را نسبت به قبل بیشتر خواهد کرد و این عمل باعث صدمه بیشتر به خود بیمار و خانوادهاش خواهد شد و صدمه به بیمار و خانواده او متوجه جامعهای خواهد شد که هر کدام از ما در این جامعه زندگی میکنیم و سهمی در ارتقا سطح علمی - فرهنگی و اقتصادی آن داریم.