بررسی تاثیر مکمل یاری ملاتونین برمارکرهای متابولیسم انسولین، پارامترهای استرس اکسیداتیو و بیان ژن های PPAR - Y وox - LDLR در مبتلایان به نفروپاتی دیابتی
[طرح تحقیقاتی]
/ فرشته بهمنی، ذات الله عاصمی، علیرضا سلیمانی، نجات خیری پور، محبوبه ستاری
؛ رعنا شفابخش
کاشان
: دانشگاه علوم پزشکی کاشان
، ۱۳۹۸.
الکترونیکی - لوح فشرده
زمینه و هدف :میلیونها نفر در جهان از بیماری دیابت ملیتوس رنج میبرند .این بیماری با بسیاری از عوارض ماکروواسکولار و میکروواسکولار در ارتباط است و پنجاه درصد از افرادی که نهایتا به ESRD دچار میشوند نفروپاتی دیابتی دارند .بر اساس خواص آنتیاکسیدانی و تنظیم متابولیسم در ملاتونین این مطالعه با هدف بررسی مصرف آن بر پارامترهای مربوطه در این بیماران انجام شد .مواد و روشها :این مطالعه به روش کارآزمایی بالینی تصادفی، دو سو کور در ۴۶ بیمار مبتلا به نفروپاتی دیابتی انجام شد .بیماران به صورت تصادفی در دو گروه قرار گرفتند و به مدت ۱۲ هفته ۱۰ میلیگرم ملاتونین در روز (۲۴ نفر (یا دارونما (۲۲ نفر (دریافت کردند .نمونههای خون ناشتا در شروع و ۱۲ هفته بعد از مداخله برای اندازهگیری پارامترهای متابولیک گرفته شد .قبل و بعد از مداخله سطح سرمی شاخصهای گلایسمیک از جمله گلوکز، انسولین،IR - HOMAو پارامترهای استرس اکسیداتیو نظیر مالوندیآلدهید، گلوتاتیون، ظرفیت تام آنتیاکسیدانی و پروتئینکربونیل و دیگر شاخصها چون نیتریک اکسید و ترکیبات AGE و نیز بیان ژنهایPPAR - وLDLR - oxاندازهگیری شد .یافتهها :نتایج نشان داد که تجویز ملاتونین به مدت ۱۲ هفته به طور معنیداری باعث کاهش سطح سرمی گلوکز پلاسمای ناشتا(=(۰۳/۰P ، سطح سرمی انسولین (>(۰۰۱/۰P و میزان مقاومت به انسولین (>(۰۰۱/۰P و همچنین افزایش در شاخص حساسیت به انسولین (=(۰۰۶/۰P و سطح HDL کلسترول پلاسما (=(۰۰۸/۰P در مقایسه با دارونما گردید .ملاتونین همچنین افزایش قابل توجهی در ظرفیت تام آنتیاکسیدانی پلاسما (>(۰۰۱/۰P و گلوتاتیون(=(۰۲/۰P ، نشان داد .به علاوه کاهش میزان پروتئینکربونیل (۰۰۱/۰>P) در گروه ملاتونین نسبت به دارونما معنیدار بود .مصرف ملاتونین نسبت به دارونما باعث افزایش بیان ژن(۰۰۴/۰P=) - PPAR گردید .تفاوت مقادیر TG ، VLDL ،Cholestrol- Total، LDL ، BUN ، Cr ،Uric acid ، NO ، MDA و نیز بیان ژنLDLR - oxدر بین دو گروه معنیدار نبود .نتیجهگیری :نتایج این تحقیق نشان داد که مصرف ملاتونین در ۱۲ هفته در بیماران دیابتی دارای اثرات مفیدی در کنترل قند خون،HDL -کلسترول، TAC و GSH و PC و بیان ژنPPAR - بود اما بر پارامترهای متابولیک دیگر تأثیر نگذاشت .کلیدواژگان :ملاتونین، نفروپاتی دیابتی، وضعیت متابولیک، استرس اکسیداتیو،HDL -کلسترول .