سابقه و هدف :آسم شایع ترین بیماری مزمن ریوی است که در حدود ۱۰ از بالغین و ۳۰ از اطفال را در جوامع غربی درگیر نموده است.علیرغم پیشرفتهای عمده در زمینهی کنترل و درمان آن وقوع حملات حاد آسم کماکان ادامه دارد و موجب ایجاد بار سنگینی برای بیماران و سیستمهای بهداشتی میشود . با توجه به مطالعات اندک در مورد تاثیر ترکیبات فورمترول /بودزوناید و سالمترول /فلوتیکازون در درمان حملهی حاد آسم بر آن شدیم تا با طراحی این مطالعه اثر درمانی این دو دارو در بیماران مبتلا به حملهی حاد آسم مورد بررسی و مقایسه قرار دهیم .مواد و روشها :در این کارآزمایی بالینی کلیهی بیماران مبتلا به حملهی حاد آسم با FEV۱ زیر ۸۰ که به بیمارستان شهید بهشتی کاشان ارجاع شدهاند وارد مطالعه شدند .پس از اخذ رضایت نامه کتبی شرکت در مطالعه، اطلاعات دموگرافیک بیماران نظیر سن، جنس، مدت ابتلا به آسم و داروهای مورد استفاده در پرسشنامه ثبت گردید .سپس بیماران با استفاده از پاکتهای در بسته به دو گروه درمانی سالمترول/فلوتیکازون و فورمترول/بودزوناید تقسیم شدند .برای تمامی بیماران اسپیرومتری انجام گرفت .نتایج اسپیرومتری در پرسشنامه ثبت گردید .برای بیماران با توجه به گروه درمانی دو اسپری سالمترول/فلوتیکازون (۲ پاف دو بار در روز (و یا فورمترول/بودزوناید) دو پاف دو بار در روز (به مدت دو هفته تجویز شد .در هر دو گروه درمان با سالبوتامول در صورت بروز تنگی نفس تجویز شد .در پایان دوره درمان دو هفتهای اسپیرومتری مجدد انجام شد .نتایج دو نوبت اسپیرومتری از نظر FVC و FEF و FEV۱ و میزان تغییرات آن مقایسه شد .نتیجه گیری :در مطالعه ی ما مشاهده شد، که اختلاف معناداری بین میانگین متغیرهایFEV۱ ، FVC و PEFقبل و بعد از درمان وجود داشت به نحوی که سطح متغیرهایFEV۱ ، FVC و PEFبعد از درمان به وسیله سالمترول/فلوتیکازون و فورمترول/بودزوناید به طور معناداری افزایش یافته بودکه مشابه نتایج سایر مطالعات بود .همچنین در مطالعه ی ما مشاهده شد که اختلاف معناداری بین اثر درمانی دو گروه بر روی میانگین متغیرهایFEV۱ ، FVC ، PEF، change و improvement در مرحله بعد از درمان وجود نداشت .کلیدواژه ها :حملهی حاد آسم :تشدید ناگهانی علائم آسم که به علت تنگ شدن عضلات صاف مجاری هوایی رخ میدهد B۲ آگونیست طولانی اثر :دستهای از داروها که بر روی رسپتورهای ۲ آدرنرژیک اثر میگذارند و موجب شل شدن عضلات صاف و وازودیلاتاسیون میشوند