آزمون زیستی دافنیامگنا برای تعیین کاهش سمیت دیازینون بوسیله فرآیند الکتروشیمیایی
[طرح تحقیقاتی]
/ داورخواه ربانی، روح الله دهقانی، حسین اکبری، فاطمه قراگزلو
کاشان
: دانشگاه علوم پزشکی کاشان
، ۱۳۹۵.
الکترونیکی - لوح فشرده
سابقه و هدف :آفت کش دیازینون جزء گروه سموم فسفره آلی است که در کشاورزی کاربرد زیادی دارد .این سم می تواند سبب آلودگی آب و خاک شده و عوارض زیانباری برای موجودات زنده از جمله انسان داشته باشد .هدف این تحقیق بررسی عملکرد فرآیند الکتروشیمیایی در سمیت زدایی از آب آلوده به دیازینون با استفاده از آزمون زیستی دافنیامگناست .مواد و روشها :این مطالعه تجربی بر روی ۲۰۰ دافنیامگنا بعنوان شاخص زیستی در ۲ گروه ۱۰ تایی انجام گرفت .در ۱۰ گروه اول از آب تصفیه شده به روش الکتروشیمیایی و در ۱۰ گروه دیگر از آب تصفیه نشده بعنوان شاهد استفاده شد .نمونه های آلوده بصورت batch بمدت ۱۵ دقیقه تحت فرآیند الکتروشیمیایی با دانسیته جریان۲۵۵/۹ - mAcmقرار گرفت .سپس تعداد دافنیامگنای مرده در مدت ۲۱۶ ساعت پایش و نتایج مطالعه با روش آنالیز پروبیت تجزیه و تحلیل شد .نتیجه گیری :نتایج نشان داد که فرآیند الکتروشیمیایی بطور مطلوب در حذف سمیت دیازینون موثر بوده است .مقدار LC۵۰ برای زمان های مواجهه۲۴ ،۴۸ ،۷۲ ،۹۶ ، ۱۲۰ ، ۱۴۴و ۱۶۸ ساعت بترتیب۵۳/۳ ،۰۵/۳ ،۶۰/۲ ،۰۱/۲ ،۲۱/۱ ،۳۳/۰ ،۲۸/۰ میلی گرم برلیتر و بعد از اعمال فرآیند بترتیب۲/۵ ،۶/۴ ،۵/۳ ،۵/۲ ،۴/۲ ، ۱/۲ ، ۸/۱ میلی گرم بر لیتر می باشد .در نتیجه با اعمال فرآیند سمیت کاهش یافته است .پایش طولانی مدت (۲۱۶ ساعته (این خطر را گوشزد می کند که اگرچه فرآیند الکتروشیمیایی توانسته غلظت دیازینون را به صفر برساند و سمیت ۹۶ ساعته آنرا کاهش دهد ولی حذف سمیت درازمدت مورد تردید است .کلیدواژه ها :دیازینون، الکتروشیمیایی، سمیت، دافنیامگنیا