سابقه و هدف :استفاده از طب مکمل در بیماران مبتلا به بیماری های مزمن همانند دیابت شایع است و عوامل مختلفی ممکن است روی میزان استفاده از آن موثر باشد، ولی اطلاعات دقیقی از میزان و الگوی مصرف آن در شهر کاشان در دسترس نیست .هدف اصلی از انجام این مطالعه، تعیین الگوی استفاده از روش های طب مکمل در بیماران مبتلا به دیابت نوع دو، ساکن شهر کاشان در سال ۱۳۹۴ است .مواد و روش ها :مطالعه ی مقطعی با استفاده از پرسشنامه ی محقق ساخته بر روی ۵۰۰ بیمار مبتلا به دیابت نوع دو در شهر کاشان در سال ۱۳۹۴ انجام گردید .نمونه های مطالعه از روی لیست موجود در دو مرکز دیابت) گلابچی و نقوی (به صورت تصادفی سیستماتیک تا تکمیل حجم نمونه انتخاب شدند .پرسشنامه شامل دو بخش بود .بخش اول شامل اطلاعات دموگرافیک و اطلاعات مرتبط با بیماری و بخش دوم شامل سئوالاتی در رابطه با استفاده از روش های طب مکمل بود .ابزار مورد مطالعه در اختیار بیماران قرار داده شد، تا در حضور محقق اقدام به تکمیل آن نمایند .پس از جمع آوری، داده ها با استفاده از آمار توصیفی) فراوانی، درصد، میانگین (و آزمون کای دو و فیشر مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت .نتایج :در این مطالعه ۶۴ درصد بیماران شرکت کننده، از طب مکمل جهت کنترل بیماری خود استفااده می کردند، که بیشترین درصد مربوط به داروهای گیاهی و حجامت بود .بین هیچ یک از متغیرهای دموگرافیک با استفاده از طب مکمل ارتباط آماری معناداری مشاهده نگردید .(۰۵/۰ >p) اطرافیان منبع اصلی بیماران جهت کسب اطلاعات در مورد طب مکمل بوده است و اکثر انها از طب مکمل به صورت روزانه برای کاهش قندخون استفاده می کردند و رضایت اکثر بیماران در حد متوسط (۴/۴۳ درصد (بوده است .نتیجه گیری :در این مطالعه ۶۴ درصد از بیماران مشارکت کننده از طب مکمل استفاده می کردند و در نتایج مطالعه ارتباطی بین هیچ یک از متغیرهای دموگرافیک با میزان استفاده از طب مکمل یافت نشد .پیشنهاد می شود، پرستاران شاغل در مراکز دیابت کلاس هایی آموزشی در رابطه با طب مکمل برای بیماران برگزار کنند .تا از مصرف خود سرانه طب مکمل، بروز عوارض و تداخل درمان های طب مکمل با طب کلاسیک پیشگیری شود .کلید واژه :طب مکمل، کاشان، دیابت نوع دو