تاثیر سیگنال های قشری بر تقویت دراز مدت سیناپسی در مسیر پرفورنت - انتورینال کورتکس به گیروس دندانهای هیپوکامپ موش صحرایی
[طرح تحقیقاتی]
/ محمود سلامی ، سید علیرضا طلائی ، غلامعلی حمیدی
کاشان
: دانشگاه علوم پزشکی کاشان
، ۱۳۹۵.
الکترونیکی - لوح فشرده
سابقه و هدف :در طول دوره بحرانی تکامل مغز تغییرات ساختاری و عملکردی آن تحت تاثیر کدهای ژنتیکی و نیز سیگنالصهای محیطی است .قشر انتورینال ناحیهصای از مغز است که پیامصهای حسی را از قشرهای حسی به تشکیلات پاراهیپوکامپ، بالاخص هیپوکامپ رله میصکند .مواد و روشصها :با تحریک مسیر پرفورانت(PP) ، پتانسیلصهای پسصسیناپسی تحریکی (EPSPs) در ناحیه شکنج دندانهصای (DG) و CA۱ هیپوکامپ موشصهای صحرائی رشدیافته در سیکل نوری طبیعی حیوانخانه (Light Reared; LR) و محروم از نور (Dark Reared; DR) در سنین۲ ، ۶ و ۱۰ هفتگی ثبت شد .سپس، بهصمنظور القاء کردن LTP در هردو ناحیه ثبت، مسیر پرفورانت تتانیزه شد .نتایج :مشاهده کردیم که همزمان با افزایش سن اندازه دامنه EPSPs در هردو ناحیه DG و CA۱ موشصهای LR کاهش یافته و بالعکس در موشصهای DR افزایش میصیابد .همصچنین، در هردو ناحیه ثبت میزان تقویت پس از القای LTP در حیوانات DR نسبت به LR همصسن کمتر بود .بهصعلاوه، بزرگی میزان تقویت پاسخ وابسته به محل ثبت بود؛ بهصطوریصکه اندازه دامنه در همه گروهصهای تاریکی و روشنائی هم-سن در ناحیه CA۱ بیشتر از DG بود .نتیجهصگیری :درمجموع میصتوان گفت الف (سیگنالصهای بینائی برای بلوغ فعالیت پایه نورونصها در ناحیه هیپوکامپ لازم است؛ ب (کمبود تجربه حسی بر شکل پذیری سیناپسی وابسته به NMDA در هیپوکامپ تاثیر منفی دارد؛ ج (نواحی DG و CA۱ پاسخ مشابهی به محرومیت از تجربه حسی میصدهند و د (میزان تقویت در DG از CA۱ کمتر است و این واقعیت ارتباطی با میزان سیگنالصهای بینائی رسیده به مغز ندارد .کلمات کلیدی :هیپوکامپ، تقویت درازمدت، تجربه حسی، موش صحرائی