عنوان
پدید آورنده
موضوع
رده
کتابخانه
محل استقرار
IR
۶۷۴ط
فارسی
IR
بررسی تاثیر تاموکسیفن بر پروماستیگوت و آماستیگوت لیشمانیا ماژور در شرایط In vitro
[طرح تحقیقاتی]
/ عباس درودگر ، مهدی دلاوری و علی عباسی
؛ محمد پوربابایی و حسن نیکویی نژاد
کاشان
: دانشگاه علوم پزشکی کاشان
، ۱۳۹۳.
الکترونیکی - لوح فشرده
مقدمه :لیشمانیازیس جلدی یکی از مشکلات عمده بهداشتی در برخی مناطق ایران است.با توجه به محدودیت ها ومشکلات موجود در درمان بیماری لیشمانیازیس جلدی با داروهای خط اول درمان) ترکیبهای پنج ظرفیتی آنتی موان(، نظیر عوارض جانبی متعدد، امکان عود بیماری و توکسیک بودن داروها، تحقیق در زمینه درمان بیماری و بررسی ترکیبات دارویی جدید امری لازم و مطلوب خواهد بود.در مطالعه حاضر تاثیر تاموکسیفن بر پروماستیگوت وآماستیگوت های لیشمانیا ماژور سویه ایرانی مورد بررسی قرار گرفت .مواد و روشها :این مطالعه در سال ۱۳۹۲ و در دانشگاه علوم پزشکی کاشان انجام شد .در این مطالعه تجربی، ابتدا میزان سمیت دارو در دوزهای۱ ،۵ ،۱۰ ، ۲۰ و ۵۰ میکروگرم بر میلی لیتر با استفاده از ماکروفاژ و روش MTTسنجیده شد .در ادامه میزان اثر بخشی دارو بر اساس شمارش تعداد انگل و مقایسه آن با گروه کنترل مورد بررسی قرار گرفت .درصد زنده بودن پروماستیگوت‌ها به وسیله آزمایش MTTو در حضور غلظت های فوق و در زمانهای۲۴ ، ۴۸ و ۷۲ساعت پس از تاثیر تاموکسیفن تعیین شد .همچنین تعداد آماستیگوت ها در ماکروفاژهای موش تیمار شده با دارو بدست آمد و در پایان القا آپوپتوز پس از افزودن دوزهای مذکور در زمان های تعیین شده به وسیله فلوسایتومتری انجام شد .برای آنالیز و مقایسه نتایج ابتدا آزمون نرمالیته کولمو-گروف اسمیرنوف انجام شد و سپس از آزمونway ANOVA - two برای مقایسه نتایج گروه های تست با گروه کنترل استفاده شد .نتایج ۲۴ :ساعت پس از کشت تعداد انگل در غلظت ۱ و ۵۰ میکروگرم بر میلی لیتر از تاموکسیفن به ترتیب۱۰۶ ۹۵/۰و۱۰۶ ۰۶/۰شمارش شد .در حالیکه تعداد انگل در گروه کنترل در این زمان۱۰۶ ۰۷/۱در هر میلی لیتر بود IC۵۰ .تاموکسیفن ۶۴/۲ میکروگرم بر میلی لیتر محاسبه شد .همچنین نتایج آزمون فلوسایتومتری نشان داد، تاموکسیفن منجر به القای آپوپتوز اولیه و تاخیری در پروماستیگوت انگل می شود به طوری که در گروه کنترل۴۸ ساعت پس از کشت انگل میزان مرگ برنامه ریزی شده ۹۵/۱درصد بود در حالی که پس از این مدت زمان در غلظت ۵۰ میکروگرم بر میلی لیتر میزان مرگ برنامه ریزی شده ۷/۵۹ درصد تعیین شد .اختلاف گروههای تست و کنترل در سنجش تعداد پروماستیگوت ها و آماستیگوت ها معنی دار بود .(۰۵/۰ >(Pنتیجه گیری :نتایج حاصل شده نشان داد که داروی تاموکسیفن دارای اثرات ضد لیشمانیایی قابل توجهی است .تحقیقات تکمیلی در زمینه تاثیرات دارو در شرایط درون تنی در مدل های حیوانی پیشنهاد می شود .کلیدواژه ها :لیشمانیا ماژور، آماستیگوت، پروماستیگوت، تاموکسیفن، .in vitro
لیشمانیا ماژور
آماستیگوت
پروماستیگوت
تاموکسیفن
درودگر، عباس، مجری اول
دلاوری، مهدی ، مجری دوم
عباسی، علی ، مجری سوم
پوربابایی، محمد ، همکار طرح
نیکویی نژاد، حسن ، همکار طرح
ایران
ط۶۷۴،۲،۱۳۹۴
فهرستنویسی قبلی
ec
XF
1
a
Y
