مقدمه :رضایت زناشویی یکی از جنبه های مهم روابط زناشویی است و علاوه بر نقش آن در استحکام خانواده موجب افزایش سلامتی و طول عمر زن و شوهر می شود .بنابراین توجه به این مساله در دوران سالمندی اهمیت بیشتری یافته است .از این رو این پژوهش با هدف بررسی میزان رضایت از زندگی زناشویی در سالمندان شهرستان کاشان انجام شد . روش اجرا :این مطالعه به روش مقطعی بر روی ۴۰۰ سالمند تحت پوشش مراکز بهداشتی انجام شد .نمونه گیری دو مرحله ای بود .مرحله اول خوشه ای و مرحله دوم سهمیه ای .معیارهای ورود به مطالعه شامل تمایل به شرکت در مطالعه، سن بالای ۶۰سال، داشتن همسر در قید حیات، عدم ابتلا به بیماری روانی شناخته شده، داشتن استقلال در انجام فعالیتهای روزانه، داشتن ملیت ایرانی هر دو زوج و توانایی پاسخ گویی به سوالات بود .ابزار مورد استفاده در این پژوهش پرسشنامه که شامل دو بخش بود، بخش اول شامل اطلاعات دموگرافیک و بخش دوم پرسشنامه رضایت از زندگی زناشویی انریچ بود .برای آنالیز داده ها از آمار توصیفی و مدل رگرسیونی چند متغیره استفاده شد . یافته ها :در بررسی میزان رضایت کلی از زندگی زناشویی زوجین سالمند نتایج نشان داد که عوامل مختلفی از جمله وضعیت اقتصادی و میزان درامد، سطح تحصیلات، نوع مسکن، و رضایت از روابط جنسی بر میزان رضایت زناشویی سالمندان تاثیر مثبتی دارد .(۰۵/۰P) اما عواملی از قبیل افزایش طول مدت ازدواج و وجود ازدواج مجدد تاثیری بر جنبه های مختلف رضایت از زندگی زناشویی سالمندان ندارد . نتیجه گیری :با توجه به نتایج به دست آمده اکثریت پاسخصدهندهصگان میزان رضایت زناشویی خود را در محدوده بالا بیان کردند .این محدوده بیانگر این امر است که سالمندان رضایتمندی زناشویی بالایی از تمام جوانب روابط زناشویی خود دارند .همچنین عوامل مختلفی از جمله وضعیت اقتصادی و میزان درامد، سطح تحصیلات، و رضایت از روابط جنسی بر میزان رضایت زناشویی سالمندان تاثیر مثبتی دارد اما عواملی از قبیل افزایش طول مدت ازدواج و وجود ازدواج مجدد تاثیری بر جنبه های مختلف رضایت از زندگی زناشویی سالمندان ندارد . کلمات کلیدی :رضایت زناشویی، سالمندی، روابط زناشویی