بررسی تاثیر وازکتومی بر روی بافت بیضه موش سوری و استفاده از گالکتین ۳ به عنوان مارکر جهت تشخیص محل و وسعت ضایعه التهابی
[طرح تحقیقاتی]
/ حسین نیکزاد و غزاله مشکدانیان
؛ همایون نادریان ، محمد علی اطلسی ، حامد حداد کاشانی و علی امینی مهابادی
کاشان
: دانشگاه علوم پزشکی کاشان
، ۱۳۹۲.
الکترونیکی - لوح فشرده
سابقه و هدف :وازکتومی به عنوان یک روش جلوگیری از باروری پذیرفته شده است و آمار نشان می دهد ۲ الی ۶ درصد مردان وازکتومی شده تمایل به برگرداندن قدرت باروری خودشان را دارند .ولی بعضی از افراد این قابل بر گشت نمی باشد .از اینرو عوارض بعد از وازکتومی را علت آن می دانند .هدف از این مطالعه تعیین نحوه بیان گالکتین ۳ بعنوان یک مارکر التهابی روی سلول های ماکروفاژ و ایمنی و تغییرات هیستوپاتولوژیک بافت بیضه بعد از وازکتومی می باشد . مواد و روشها :در این مطالعه تجربی تعداد ۲۰ سر موش نر بالغ (۸ هفته (نژاد Balb\c در دو گروه مساوی وازکتومی و شم تقسیم شدند .این حیوانات چهار ماه پس از شروع مطالعه کشته شدند و نحوه بیان گالکتین ۳ با روش استاندارد ایمنو هیستوشیمی در بافت بیضه بررسی شد .تغییرات کمی پارامترهای بافت بیضه در گروه وازکتومی شده و شم با تست mixed model analysis مورد مقایسه قرار گرفتند .یافته ها :بررسی ها نشانداد که هیچ کدام از نمونه های گروه شم گالکتین ۳ را بیان نکردند ولی ۴۰ نمونه های گروه وازکتومی شده بیان گالکتین ۳ را در بافت بیضه ) مجاری منی ساز، بافت بینابینی و پوشش آلبوژینه ( نشان دادند .علاوه بر این، مطالعات ما تغییرات معنی داری در بافت بیضه، تعداد سلول های جرم وسرتولی در گروه وازکتومی شده نسبت به گروه شم نشان داد . نتیجه گیری :بیان گالکتین ۳ در قسمتهای مختلف بافت بیضه در گروه وازکتومی شده بیشتر از گروه شم بود .این بیانگر افزایش تغییرات دزنراتیو و واکنش های التهابی درگروه وازکتومی بوده که متواند باعث عوارض مزمن وکاهش میزان باروری حتی بعد از عمل وازووازوستومی برقراری مجدد مجرا گردد. کلیدواژه ها :وازکتومی- گالکتین۳ - التهاب- بافت بیضه- ایمنوهیستوشیمی