عنوان
پدید آورنده
موضوع
رده
کتابخانه
محل استقرار
IR
۳۹۷ط
فارسی
IR
مقایسه اثر آتورواستاتین ، سیمو استاتین و لواستاتین بر روی میزان اینتراوکین ۶ و Hs-CRP سرم در بیماران مبتلا به نارسایی مزمن کلیه
[طرح تحقیقاتی]
/ علیرضا سلیمانی و سید ماشاءالله طباطبائی زاده و سید علیرضا حسینی
کاشان
: دانشگاه علوم پزشکی کاشان
، ۱۳۸۹.
چاپی
سابقه و هدف: استاتینها Statins مهمترین گروه داروهای پایین آورنده کلسترول میباشد و در درمان هیپرلیپدمی در بیماران CRF ( و یا (ESRD موثر می باشند. اثر این داروها در کاهش واسطه های التهابی مورد بحث است افزایش سطح سرمی واسطه های التهابی مثل IL-۶ , Hs-CPR که نیمی از بیماران CRF دیده می شود. در تشدید آترواسکلروز و افزایش حوادث عروقی منجمله MI موثرند. در این مطالعه اثر استاتینها روی متغیرهای فوق بررسی و مقایسه می شود. مواد و روشها: از بین ۱۳۸ بیمار CRD مراکز درمانی کاشان ( که در مرحله V بیماری قرار داشتند) ۱۰۱ بیمار واجد شرایط وارد مطالعه شده ۹۵ بیمار تا انتهای مطالعه باقی ماندند ( شامل ۶۲ مرد و ۳۳ زن ، با میانگین سنی ۴۹/۶ سال) افراد به طور تصادفی به سه گروه مساوی دریافت کننده سیم واستاتین ۲۰ میلیگرم روزانه - لواستاتین ۴۰ میلیگرم روزانه و آتورواستاتین ۱۰ میلیگرم روزانه تقسیم شدند دارو به مدت ۲ ماه برای این بیماران تجویز شد. نمونه خون صبحگاهی قبل از درمان و انتهای درمان جهت بررسی موارد فوق گرفته شد. جهت بررسی سطح سرمی IL-۶ از کیت آمریکایی ۳۱۳/۲ Human BMS استفاده شد. یافته ها با برنامه کامپیوتری SPSS انالیز گردید و نتایج قبل و بعد با تستهای آماری مثل Paired T test و آنالیز واریانس مقایسه گردید. نتایج: قبل از درمان افزایش IL-۶ در ۴۱ (۴۳/۲ درصد) و CRP در ۶۰ بیمار (۶۳/۲ درصد) و بعد از درمان به ترتیب در ۴۴ (۴۶/۳ درصد) و ۵۰ بیمار (۵۲/۵ درصد) مشاهده شد. میانگین سطح سرمی IL-۶ در شروع درمان با آتورواستاتین ، سیم واستاتین و لواستاتین به ترتیب ۲/۱۴ - ۱/۷۶ - ۱/۷۳ Pg/ml بود که بعد از درمان به ۲/۰۶ - ۲/۲۲ و pg/ml ۲/۱۸ تغییر یافت. آتورواستاتین منجر به کاهش مختصر Il-۶ به میزان Pg/ml ۰/۰۸ گردید. (PV< ۰.۱۸,SEM ۱.۹۴) . سیم واستاتین و لواستاتین نیز فاقد تاثیر معنی داری روی سطح سرمی IL-۶ بودند. هر سه دارو قادر به کاهش Hs - CRP سرم بوده تاثیر آتورواستاتین بارزتر بود ( قبل ۲۴.۴ بعد ( P.Value<۰.۰۰۱ ,۱۴.۲ mg/۱ و لواستاتین در مرتبه بعدی قرار گرفت ( قبل ۱۴.۶ بعد ( P.Value < ۰.۰۲ ,۶.۱ mg/I کاهش CRP در گروه سیم استاتین قابل توجه نبود ( قبل ۱۳.۶ بعد ( P.Value < ۰.۱۴, ۱۰.۲ mg/I میانگین خطای معیار (SEM) اختلاف CRP قبل و بعد به ترتیب نوع دارو ۲/۸ - ۳/۷ و ۲/۰۲ بود. اثر آتورواستاتین و بخصوص سیم و استاتین روی Chol توتال و LDL و HDL ( در جهت کاهش) معنی دار گزارش گردید کاهش HDL بر خلاف انتظار بود . ( با سیم واستاتین و آتورآستاتین معنی دار) میزان کاهش LDL توسط سیم واستاتین و آتورواستاتین به تذتیب ۲۰/۸ ( ۰/۰۰۱>(P و mg/dl ۱۲/۹ (۰/۰۱ >(p بود لواستاتین تاثیر معنی داری روی LDL نداشت. ( mg/dl ۵/۲ کاهش ) همچنین کلسترول توتال از ۷/۴ درصد تا ۱۹/۵ درصد کاهش یافت در این مورد سیم واستاتین (PV<۰.۰۰۱) موثرتر از آتورواستاتین PV<۰.۰۰۴) بود و لواستاتین (PV<۰.۰۳۵) کمترین اثر را داشت کاهش TG قابل توجه نبود ( فقط در مورد سیم واستاتین معنی دار ۰/۰۲ >PV میزان کاهش mg /dl ۲۴/۲ ) درمان تاثیر معنی داری روی کراتی نین - BMI,GFR نداشت. مختصر افزایش CPK در گروه آتورواستاتین و ALT در گروه سیم واستاتین مشاهده شد ( در هر دو مورد >(pv . لیکن میوزیت یا هپاتیت بالینی ناشی از استاتین مشاهده نشد نتیجه گیری: اثر پروتکینو استاتینها روی نارسایی مزمن کلیه از طریق کاهش لیپیدهای سرم منجمله LDL-C و کلسترول توتال و کاهش التهاب منجمله Hs-CRP میباشد. اثر ضد التهابی آتورواستاتین بیشتر از لواستاتین و سیم واستاتین است هر چند این تاثیر از طریق کاهش CRP بوده فاقد اثر معنی دار روی IL-۶ می باشد
نارسایی مزمن کلیه
استاتین
لواستاتین
سیمو استاتین
آتورواستاتین
اینتر لوکین ۶
اچ اس سی آر پی
سلیمانی، علیرضا، مجری اول
طباطبائی زاده، سید ماشاءالله ، مجری دوم
حسینی، سید علیرضا ، مجری سوم
ایران
ط۳۹۷،۱۵،۱۳۸۹
فهرستنویسی قبلی
p
XF
1
a
Y
