بررسی اپیدمیولوژی لیشمانیوز جلدی در شهرستان کاشان در سال ۱۳۸۶
[طرح تحقیقاتی]
/ عباس درودگر و سعید محبوبی و محمود نعمتیان
کاشان
: دانشگاه علوم پزشکی کاشان
، ۱۳۸۷.
چاپی
سابقه و هدف: لیشمانیوز جلدی یک بیماری انگلی شایع با تظاهرات کلینیکی گوناگون است . این بیماری یک معضل مهم بهداشتی در بسیاری از مناطق ایران به شمار می رود و شیوع آن در دهه گذشته دو برابر شده است. به منظور تعیین اپیدمیولوژی لیشمانیوز جلدی در شهرستان کاشان این مطالعه در سال ۱۳۸۶ انجام شد. مواد و روشها: در یک مطالعه اپیدمیولوژیک توصیفی ، آلودگی انسان به لیشمانیوز جلدی در گروههای جمعیتی سیزده منطقه شهری و روستایی شهرستان کاشان از آبان تا اسفند ماه ۱۳۸۶ انجام شد . جای زخم و زخم های فعال بیماران توسط پزشک و انجام تست های انگل شناسی مشخص شد . برای هر بیمار پرسشنامه ای شامل نکات ضروری مانند آسم ، آدرس ، سن ، جنس ، شغل ، تعداد و محل زخم و یا جای زخم ، تاریخ و محل آلودگی و غیره ثبت گردید. نتایج:در این بررسی در مجموع ۵۰۹۸ نفر از ساکنین شهرستان کاشان مورد بررسی قرار گرفتند. ۲ درصد افراد مورد بمطالعه دارای زخم فعال و ۴/۴ درصد جای زخم داشتند. بیشترین میزان آلودگی در گروه سنی ۲۰-۲۹ سال و به میزان ۲۳/۳ درصد و کمترین میزان آلودگی در گروه سنی ۰-۹ سال و به میران ۷/۸ درصد مشاهده شد. تقریبا نیمی ( ۴۹/۵ درصد) از افراد آلوده در گروه سنی زیر ۳۰ سال وجود داشتند. این مطالعه ارتباط معنی دار بین جنس و زخم فعال نشان داد (۰/۰۵ >.(P زخم ها در همه گروههای سنی مشاهده شد ولی آزمون X۲اختلاف معنی دار در شیوع زخم در سنین بالا و زیر ۱۰ سال نشان داد و ۸۷/۴ درصد مبتلایان به زخم فعال بیماران بالای سن ۱۰ سال بودند.۶۴/۱ درصد بیماران یک زخم ، ۱۷/۵ درصد دو زخم و ۱۸/۴ درصد سه زخم یا بیشتر داشتند.از نظر موقعیت زخم ها روی بدن ۴۶/۶ درصد روی دست ها، ۳۰/۱ درصد روی پاها ، ۱۸/۴ درصد روی صورت و ۴/۹ درصد روی سایر نقاط بدن وجود داشت.شیوع (پروالانس) بیماری در بین ساکنین روستاهای آبشیرین ، سن سن ، مشکات ، راوند، محمد آباد ، چاله قره ، شوراب ، ده یره ، احمد آباد ، زیدی ، جوشقان استرک ، منطقه راه آهن و فین به ترتیب ۶/۱ درصد، ۲/۱۹ درصد، ۱/۳۸ درصد، ۲/۷ درصد، ۳/۴ درصد ، ۵/۳ درصد، ۲۰ درصد، ۲/۹ درصد، ۳۰/۸ درصد، ۰/۱۹درصد، ۰/۱۶درصد، ۱/۸ درصد، ۰/۱ درصد بود. انسیدانس بیماری در شهرستان کاشان ۳۷/۶ نفر در هر یکصد هزار نفر جمعیت محاسبه گردید. نتیجه گیری: مطالعه نشان که میزان بروز بیماری در سال ۱۳۸۶ در کاشان نگران کننده است. لذا بیماری سالک یکی از اولویت های بهداشتی منطقه کاشان قلمداد شده و باید در زمره اقدامات ملی کنترل و پیشگیری بیماری قرار گرفته و به آن توجه خاص مبذول گردد. مطالات بیشتراپیدمیولوژیک بیماری پیشنهاد می شود